Nazım Hikmet RAN ...
" Mavi Gözlü Dev" , " Romantik Komünist"
Kendisinin tanımıyla ;
"Ben bir insan ,
Ben bir Türk şairi Nazım Hikmet
Ben tepeden tırnağa insan
Tepeden tırnağa kavga , hasret ve ümitten ibaret..."
Nazım Hikmet' in hayatına çok fazla girmeden bazı noktalara değinmek istiyorum. Nazım Hikmet dedesinden de esinlenerek 12 yaşında şiire merak salmıştır. İlk aşkı 16 yaşındayken tadıyor ve bu karşılıksız aşkına , Sabihaya , Sende herkes gibisin şiirini yazıyor. Hatta bu şiir Cem Karaca tarafından bestelenmiştir. Hepimizin de bildiği şiirin dizeleri şöyle ;
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi sende herkes gibisin.
Nazım Hikmet deyince elbette akla sürgün geliyor. Yazdığı şiirlerle orduyu isyana teşvik ettiği gerekçesiyle 15 yıl hapis cezasına çarptırıldı, vatandaşlıktan çıkarıldı vs. Hatta Atatürk'e bir af mektubu yazdığı ve bu mektubun da Atatürk'e ulaşmadığı söylenir. Kendisi milli mücadeleye katılmak isteyen, Türk diline önem veren şair ve yazardır. Memleket hasretinin şiirlerine yansımasını bir çok dizede görmek mümkün. Şiirlerinde Fütürizm akımından etkilenerek serbest ölçülü şiirler yazmıştır. Yasaklı olduğu dönemlerde bazı takma adlar kullandığını belirtmek gerekir.
Bu eserine baktığımızda aşk, sevda , özlem, hasret , memleket sevdası , memleket özlemi , sürgünün verdiği elem ve bazı toplumsal sorunları görüyoruz. Hemen her duygudan izleri bulabileceğimiz bi şiir kitabı. Kitabın birisinde bi de otobiyografi var okumanızı tavsiye ediyorum. Herkese keyifli okumalar.
Sahiden özlenilebilen bir diyar
Ben bir başıma bir deli
Ben sanki bin yaşında bir deli
Bir memleket özledim ki sormayın
Her yanı gülden kemerli…
Nazım Hikmet
Rüzgara karşı yürüyorum
Yamalı caddelerinde bu şehrin.
Düşümde Gülüşü deniz mavisi çocuklar
Bir memleket var düşümde dostlar
Sahibi çocuk suratlı adamlar
Bir memleket var düşümde bu akşam
Şahiden özlenebilen bir diyar
Ben bir şarküteri
Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket, bizim.
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benziyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu dâvet bizim....
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...
Nazım Hikmet RAN ✅