Sende ben, imkansızlığı seviyorum, Fakat asla ümitsizliği değil... Henüz Vakit Varken Gülüm, Nazım Hikmet Ran
Nazım Hikmet
KIZ ÇOCUĞU Kapıları çalan benim kapıları birer birer. Gözünüze görünemem göze görünmez ölüler. Hiroşima'da öleli
Reklam
Yaşamak şakaya gelmez, büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın bir sincap gibi mesela, yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden, yani bütün işin gücün yaşamak olacak Yaşamayı ciddiye alacaksın, Yani, o derecede, öylesine ki, mesela,kolların bağlı arkadan,sırtın duvarda,yahut kocaman gözlüklerin beyaz gömleğinle bir laboratuvarda insanlar için ölebileceksin, hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için, hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken hem de en güzel, en gerçek şeyin yaşamak olduğunu bildiğin halde Yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı yetmişinde bile,mesela, zeytin dikeceksin hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil, ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için, yaşamak, yani ağır bastığından Henüz Vakit Varken Gülüm, Nazım Hikmet Ran (Sayfa 62)
"O şimdi ne yapıyor, Şu anda, şimdi, şimdi? Belki dizinde bir kedi yavrusu var, okşuyor. Belki de yürüyordur, adımını atmak üzeredir, -her kara günümde onu bana tıpış tıpış getiren sevgili canımın içi ayaklar!...- Ve ne düşünüyor beni mi?" Nazım Hikmet Ran/Henüz Vakit Varken Gülüm
Nazım Hikmet Ran
Henüz vakit varken gülüm, paris yanıp yıkılmadan.
"Henüz vakit varken gülüm Yüreğim dalındayken henüz.." Nazım Hikmet Ran
Reklam
..."İşsiz kalırsam" diye düşündü 22 yaşında. "İşsiz kalırsam" diye düşündü 23 yaşında. "İşsiz kalırsam" diye düşündü 24 yaşında. Ve zaman zaman işsiz kalarak "İşsiz kalırsam" diye düşündü 50 yaşına kadar. (...) Şimdi 52 yaşındadır. İşsizdir. Şimdi merdivenlerde durup kaptırmış kafasını düşüncelerin en tuhafına: "Kaç yaşında öleceğim? Ölürken üzerimde yorganım olacak mı?" diye düşünüyor. Nazım Hikmet Ran Henüz Vakit Varken Gülüm, Nazım Hikmet Ran
121 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.