Nazım Hikmet/Yeşil Gece önsöz
Biz dost değildik... Fakat 1933 yılında Bursa Ceza mahkemesinde yargıç bana: ''Seni mahkemeye gönderen sorgu yargıcı ölüm cezanı istemektedir.'' diye bildirdiği zaman, dinleyiciler arasında salonda oturduğunu gördüğüm Reşat Nuri sessizce ağladı. Reşat Nuri merhametli, nazik ve asil bir insandı.
Yeşil Gece, bir zamanlar, ilerici çevrelerde çok tutulmuş bir roman. Nâzım Hikmet, 22 Kasım 1943'te, Memet Fuat'a yazdığı bir mektupta şöyle diyor: Reşat Nu ri'nin sana bir romanını tavsiye edeyim, onu oku: YeşilGece.» (Oğlum, Canım Evladım, Memedim, s. 15). Roman 1963'te Ruscaya çevrilmiş. Nâzım Hikmet de bir önsöz yazmış, şöyle diyormuş o önsöz'de: Yeşil Gece romani na gelince o, Reşat Nuri'nin en derin eseridir. (...) Yeşil Gece romanının yayımlanmasından otuz beş sene geçmiştir, fakat kitap evvelkisi gibi asridir ve hatta günün hádisesidir.
Sayfa 185
Reklam
Sanat Felsefesi, Estetik, Schiller, Ressamlar
_Alçak bir takım ihtiyaçların tatmini için kullanılan yetenek, güya artistik bir şekil verir kirli bir muhtevaya. Sanatçı, zayıflık ve kötülükle insanları aldatır ve kendilerini aldatmalarını kolaylaştırır. Sahtekârdır çünkü manevî susuzluklarını temiz bir kaynaktan doyurduklarına ikna eder onları. Sanat’ın nimetinden mahrum kalınan böyle zamanlar
Resim