Qasımlının fikrincə, bütün məktəblərdə yalnız Çinarə xanım kimilər müəllim işləməli idilər.Dərsini keçib dövlətdən maaş almaqla kifayətlənməyən,uşaqların hər bir hərəkəti,dərdi-səri,arzusu ilə maraqlanan əsl müəllimlər...
"Bu məktubu sinifdə dərs zamanı yazıram. Kimə yazıram, niyə yazıram, özüm də bilmirəm. Bu dünyada bircə nəfər də olsun, yaxın adamım yoxdur ki, dərdimi onunla bölüşüm... 19 iyunda başıma gələn o iş barədə heç nə yazmayacam. Çünki istəsəm də, yaza bilmərəm. Bircə bunu deyim ki, həmin gün mənim dünyaya sığmayan arzularım puç oldu. Diri ikən canlı ölüyə çevrildim. Yaşamaq istəmirdim? Yox, əlbəttə, istəyirdim. Həm də çox istəyirdim... Düşünürdüm ki, valideynlərim, babam, nənəm, bibim, əmim mənim günahsızlığımı anlayacaq, həyatımın hələ başlanğıcında ikən büdrəyib çox sərt yıxıldığım yerdən qaldıracaqlar.
Ah, mən onları necə də çox sevirdim?.."
Pul hər kəsi dəyişə bilərmiş....
Məhəbbət də elə bir şeydir ki, insanın öz əlində deyil onu yaratmaq. Özü gəlir və çox vaxt da yerinə düşmür heç! Ya vaxtından tez, ya vaxtından gec, ya da ki... Bir də görürsən ki, tamamilə zövqünə uyğun gələn birinə rast gəlirsən. Görürsən ki, ailə qurmaq da problem deyil onunla. Üstəlik, o da səni bəyənir, hələ,bəlkə də, sevir. Qalır bircə sənin onu sevməyin... Az qalırsan,Allaha əl açıb yalvarasan ki,o məhəbbət deyilən şeydən azacıq da olsa, göndərsin qəlbinə. Amma göndərmir ki, göndərmir. Bir də görürsən, eləsini sevməyə başlamısan ki, ya evlidir, ya yaşı uyğun gəlmir səninlə, ya da ki, başqa bir problemi var. Nə isə... Çox qəribə məsələdir bu sevib-sevilmək məsələsi.