Bir burukluk ve eksiklik hisetti ruhum bugün öylesine acı ve keder verici yeni girdiğim bu yaşta hatırlamaya korktuğum anıları anlatmaya ve anımsamaya korkuyorum. Kıyamıyor gibiyim eğer olsaydın var olduğuma en çok sen sevinirdin. Kuşkusuz hep güçlü olmamı ve gülmemi isteyen kadının yokluğu bugün sanki hiç acı çekmezmişim gibi selamlıyor beni yokluğunla ne edeceğimi bile bilmiyorum. Kendimden sakındığım bugünde gözlerim en çok seni arıyor. Ardından bir mum bile söndürmek bile istemiyorken yeni bir yaşa sensiz girmenin burukluğu yakıyor beni binlerce şey yazmak geliyor içimden binlerce şey söylemek belki de ama ben susturuyorum bugün kendimi sen derdin ya iyi ki varsın iyi ki doğurdum diye seni bende şimdi senin için yaşarken iyi ki geldim diyorum çünkü senden bir parça olarak devam etmek hayata en çok beni mutlu ediyor anneciğim...
( benden sana)
Sonra gittin
Çocuk oldum bir daha ağladım
Kaç şiir kaç kere sular altında kaldı
Kitaplar aşk herşey
Söz dedim Söz verdim
Ruhumu gömdüğüm yer hala belli
Güneşi özledim sonra seni
Keşke gölgesine razı bir fesleğen olsaydım
Didem Madak
İnsanlık
Mayıs Ayı Hikaye Etkinliği
(Kaç nolu resim olduğunu ön yargıya kapılmadan okumanız için en sona bıraktım.)
(Mümkünse şu müzik eşliğinde okuyun.
youtu.be/A3CK21RhynY )
Geleceğe Not..
Abartma Tozu
Minik kızımın alıntıları.
"Okumak iş mi? Okuması kolay...Kendini bir de benim yerime koy bakalım, dayanabilecek misin?" say.7
"İnsan bir sorunla karşılaştığında önce ailesine koşuyor." Say.14
"Konuşan geveze, konuşmayan içe kapanıktı." Say.27
"Seni yeneceğiz dünyaaa!"Say.33
"Bir gün
Format atacağım hayatıma...
Ne diyorum biliyormusun? Allah'ın izniyle şu korona bittiği zaman önce kütüphaneye giderim almak istediğim kitaplar var elbet, ama ben kız kardeşlerimi özledim eskisi gibi dolaşırım aralarında.
Birde çok sevdiğim dostum seninle kaç yıl oldu görüşmeyeli 2-3 neyse bırak rakamları, sıkıca sarılalım biz senle.
Sonraa hani şu hababam da ki hocalar
İnceliklerin şairinden... "Üç gün akıllıysam beş gün deliyim."
Bazı şairler vardır, kalemlerine öyle tutulursun ki senin için bir yaşam tarzı haline gelir dönüp dönüp onu okumak. Sanki hiç bitmeyeceği düşünülen sevdalar gibi bitmeyeceğini düşünürsün ondan okuyacağın dizelerin.
Geçtiğimiz günlerde kitap alışverişine çıkmıştım. Gözüm hemen şiir bölümüne gitti. Ve Tabii Şükrü Erbaş'lara. 
Bütün Şiirleri 4...
Gerçektir..Ama bana ait değil..
~
Bugün kendimle barışmaya karar verdim. Aldım vicdanımı karşıma bu yorgunluk yetmez mi(?!) diye sordum. Ses etmedi durdu ve bir kez daha sızladı.
Ah! dedi ah! Anladım bir kez de onu yorduğum için sızladı vicdanım.
Ertelenmiş bir uykum ve hep kendimden yorulmuşluğum var benim. Artık erken uyuyacağım..
"Ahmet Arif'in de dediği gibi...
Belki de
Anne Ve Babların Yuvası Kalplerdir, İncitmeyelim...
___Huzur Evinden Mektup ___
(İbretlik)
*(5 senedir huzur evinde yaşayan bir annemizin kaleminden duygusal ve ibretlik bir mektup)*
Buz gibi odalarla dolu kocaman binalar diktiler ülkeme. İçine ömürlerinin son demlerinde olan anneleri, babaları doldurdular. Adına huzur evi dediler. Oysa huzur hiç uğramadı oraya. Eskiden
Efendimiz ﷺ
“–Kardeşlerimizi görmeyi çok isterdim. Onları ne kadar da özledim!”
Ashâb-ı kiram;
“–Biz Sen’in kardeşlerin değil miyiz, yâ Rasûlâllah?” dediler.
Fahr-i Kâinat -sallâllâhu aleyhi ve sellem-;
“–Sizler benim ashâbımsınız, kardeşlerimiz ise henüz gelmemiş olanlardır.” buyurdular.