Atasözü, Deyim, Söz Sanatları
_Türk savaşır, rus sevişir, yunan düşünür, arap da masal anlatır. Yunan
_Araplar kadar güzel masal uyduran, Farslar kadar güzel anlatan, Türkler kadar da bu masala inanan 2. bir millet yoktur. Azeri
_Bir yanlışı haklı çıkarmaya çalışmak, onu iki kat büyütür. Fransız
_Cahiller, okumuşların cevaplayamayacağı soruları sorarlar. İran
_Yılan
bir şarkıyı en orta yerinden. hatta bir şarkının en orta yerinden. birbirimize yırtık yırtık bakmayı özlediğimi fark edince kulaklarım çınlamaya başladı ya da kulaklarım çınladıkça ben seni çok. öyle, dik dik bakma derdin sen bazı zamanlar ve ben gözlerimi senin orta yerine diktiğimi saklamak için ne yapacağımı bilemeden. çocukluğuma döndüğümden
Hava kapalı. Yağmur var ile yok arasında. Yağmur bir cins isim olarak yerleşiyor varlık ile yokluk arasına. Havanın kapalı olmasıyla değil, gözlüğümün camına gelen yağmur tanesiyle biliyorum varlığını. Bir su damlacığına yağmur adını veriyorum. Halbuki lügatler bambaşka karşılık veriyor yağmura. Coğrafya başka anlıyor yağmuru, şair başka. Ne
İsmet Özel (1944)
Amentü
İnsan
eşref-i mahlûkattır derdi babam
Bir keresinde sahabe'i kiramın büyüklerinden Übey bin Kâb radıyallâhu anhu Resulallah sallallahu aleyhi ve âlihi ve sellem efendimizin Yanına vardı ve ona;
Yâ Rasûlallâh!
Ben sana çok salavatı şerife getiriyorum, bunu ne kadar yapayım? diye sordu.
Efendimiz; "Dilediğin kadar yap" buyurdu.
Duâlarımın
Serdar Tuncer
Haydi itiraf edelim: Oynamadan, eğip bükmeden, kıvırmadan, mertçe, delikanlı gibi... Ne derler diye düşünmeden, ‘ne desinler’in hesabına hiç girmeden… Olmak istediğimiz kişiymişiz gibi yapmayı bırakarak... Olduğumuz kişiyi seyrederek kalbimizin aynasında... Neysek, kimsek, kimin nesiysek işte o olalım bir beş dakikalığına ve haydi itiraf
Son bakış, son nefes, son rızık, son cümle ve her şeyin sonu ve her şeyin başlangıcı... Ölüm... Son toprak atılır, son tahta konur, son bir bakılır ve dönüşü olmayan veda edilir. Ölüm, inanılmaz bir hakikat, inanılması gereken bir hakikat. Her an hissetmeli, her an ölümü yaşamalı.
Bütün dertlerin sonu ölüm. İnsan mezara konur ve bütün dertler son
kostümlü şiir
Elin adamı ne anlar
seni sevmekten
ben seviyorum ya
Kelimelerimin gücü var ama
aşkımı anlatmaya yetmeyen
cümle alem biliyor ama suskun herkes
Sen uyurken
Sana kafiyeler biçerim
Üstüne nasıl oturur
Rediflere pek bir dikkat ederim.
Elin adamı seni böyle giydirebilir mi
Şunlara bir baksana
rica ederim.
Sen sevilmeye bak
bu aşkın kostüm sorumlusu benim.
Modern Takva Diye Bir Şeymi Olur Ya
“Ayy, kapalılık sana çok yakışıyor. Bence kapanmalısın“
Bu cümle problemli. Hemde öyle böyle değil. Tesettürün amacını tamamiyle ortadan kaldırabilecek kadar güçlü bir cümle.
İsterseniz tesettür ayetlerini tekrar bi hatırlayalım:
“Mümin kadınlara da söyle: Gözlerini haramdan sakınsınlar, ırzlarını
İnsanlar adam gibi dinlemiyor birbirini. Cümleyi bitirmeden otomatik cevap. Her şey otomatik zaten. Sonra anlaşamıyoruz, anlaşamazsın tabi!
Agâh Beyoğlu (Haluk Bilginer), Şahsiyet
Hakan Günday
Bugün bir arkadaşımla telefonda konuşuyordum. Söylediğim hiçbir cümle üzerine düşünüp bir eleştiride bulunmadığını, ben konuşurken kendi anlatacağı şeyler için susmamı beklediğini farkettim. Artık sadece fikirlerimizi birilerine dayatacağımız, kendi sözlerimizin yaratacağı etkiyle mest olacağımız zamanı kolluyoruz. Tam bunları düşünürken gözümün önüne Agah Bey geldi. Çatalı masaya birlikte sapladık. Ama kim ne anladı, yorgunluktan ayağı şişmiş garson beni niye anlasın ki? O da var. Herkes kendi dünyasında sonuçta. Velev ki hayatımızda yer işgal eden kişiler de bizi anlamayacaksa, hayatın yaşanacak neyi kalır?