Saramago Körlüğü yazacak kadar dünyadan nefret etmişti..
Aslında bu incelemede bir bütün olarak Saramago'nun tarzını ele alamak gibi bir gözükaralık yapmak niyetinde değilim. Çünkü Saramago'nun Körlük, Görmek ve Mızraklar Mızraklar Tüfekler Tüfekler adlı üç kitabını tek okudum. Bu sebepten dolayı sadece Körlük ve Görmek kitapları çerçevesinde bir inceleme yapmaya çalışacağım.
Saramago (1922-2010)
Hala Şükrü Erbaş okumayan var mıdır ? İyi bir okuyucu olup Erbaş kalemi ile tanışmadıysanız çok fazla şey kaybettiğinizi düşünüyorum. Erbaş' ı, malum beyefendinin " İnsanın Acısını İnsan Alır" alıp okumalısın, çok seveceksin demesi üzerine alıp okumuştum. "Son sayfayı kapattığında okumak için bu kadar geç kalma hususuna takılma
Netflix'te son dönemde popüler olan ve adını sık sık duyduğumuz Squid Game dizisini bilmeyen yoktur sanırım. Para için en yakınını bile acımasız bir sekilde öldürecek kadar bencil kişileri anlatıyor. Para söz konusu olunca insanlar da şeytanın dostu olabiliyor bazen. İşte bu kitap bana Squid Game dizisini anımsattı. Para ödüllü bir oyun var bunda da. Sonunda kazanan çok az. Koşucu programı, katılana çok para kazandıran en tehlikeli oyundur. Avcılardan kaçamayan insanlar ölüyor. Altı yıldır devam eden koşu yarışmasından hiçbir oyunca şimdiye dek sağ çıkamamış. Yarışmaya katılanlar eğer bir ay ölmezse büyük para ödülü var ucunda. Fakirler para ihtiyaçlarını karşılamak için televizyonda yayınlanan bir oyuna katılmak zorunda bırakılıyor. Sonu ölüm olsa bile buna mecburlar çünkü aileleri için para gerekli.
Sen ne büyüksün Stephen King. Bu nasıl bir kurgu, bu nasıl bir anlatım. Araya sıkıştırdığı laflara ne demeli. Zenginlerin fakirlere olan tutumu, onlara hoyratça davranılması ve para yoksa beyinleri de boştur düşüncesiyle insanları böcek gibi görmeleri.
Gerçi şimdi bile aynı düşünceye sahip insanlar var aramızda. Dünya döndükçe olacak. Ama King öyle güzel anlatmış ki bu sınıf farkını. Esprili dil kullarak arada beni gülümseterek jilet gibi keskin dili ile aba altından sopa göstermiş. çok heyecanlı çok akıcı bir kitaptı. Tek oturuşta okunacak kadar hem de.
540 syf.
·
Not rated
Zarifoğlu şiirlerini ilk okuduğum zamanlar bunlar ne ya diyordum. Anlamıyordumki. Yani rastgele konulmuş sözler gibi geliyordu. Ama zamanla alışınca üslubuna zamanla onun gibi düşünmeye başlıyorsunuz. Dümdüz okuyup geçtiğim şiirlerini ikinci üçüncü defa okuduğumda kendiliğinden ağzım bir ahenk tutuyor. Aslında zarif adam çok anlaşılmaz değil sadece çok derin yazıyor be. Şimdi bu derinliğe girelim. Şiirde zaten derinlik vardır. Olmadır da. Sonuçta romancılar 500 sayfa yazar bir hikaye anlatır şair onu belki 3 satırda anlatır. 3 satırda 500 sayfalık romanda yazılan yaklaşık 100 bin kelimenin anlatılması büyük bir olay. Yani inanılmaz derinlemesine olmalı. Misal aşk, sevgi, ölüm ya da daha genel kedi, kalem, kağıt, sigara... Bunlar hayattan normal kelimeler. Herkes kullanır. Şairlerde kullanır. Ama öyle bir estetik ve manayla yazarlarki belki orada sigara der ama şair yazarken bu sigaranın dumanı gençlerin uçup yok olan hayalleridir manası katar. Zarif adamda ise işler çok farklı. Farklı olduğuna eminim ama henüz çözebilmiş değilim bu farklılığı. Ama tüm kitaplarını okuyunca bu adamın tüm sırlarını anlarım. Anlarız. Zarif adam düz yazıyor. Yani olan neyse üstünü örtmüyor. Ama yazdığı düzlük hayattan düzlükler değil. İçindeki yolların düzlüğü. İçinden geçenleri pek ellemiyor. Fazladan bir satır koymak ya da bir kelime eklemek istiyorsa bundan çekinmiyor. Kalemine güveniyor zaten adam. Çektiği dert öyle güçlendirmişki kalemini merhaba demesi bile büyük ağırlık içeriyor.
Spoiler İçerebilir!!
Öncelikle yazarın kitaba direkt girdiği gibi uzatmadan başlayayım.
Kitabı detaylıca incelemeden önce düşüncelerimden bahsedeyim. Daha önce Emre Gül'ün kaleminden kitap okumamıştım. "Güneşi Söndürmem Gerek" serisini duymuştum elbette fakat bu kitabı kadar çok öven olduğunu görmediğim için ilk bu kitabına şans verdim.
Kitabın
Terry Eagleton'un "Azizler ve Âlimler" romanını okudum. Tavsiye üzerineydi. Terry Eagleton, edebiyat üzerine yazdığı kuramsal kitaplarla biliniyor. Yakın zamanda Marksizm ve Edebiyat ilişkisini tartıştığı bir kitabını da okumuştum. Edebiyat üzerine kuramsal metinler yazan bir yazarın romanını da büyük bir "beklenti" ve merakla
