Rivayete göre büyük şair ölürken, “Ben aşkla ilgili ne varsa yazdım; benden sonra gelenler artık anasının bilmem nesine yazsın” demiş.
Ayrılıktır aslında ölümü acı kılan. Şair ne demiş: ' Ölüm Allah'ın emri; ayrılık olmasaydı!' Bu nedenle bir daha göremeyeceği sevgilisini götüren geminin ardından bakakalmak, bir tür ölümle selamlaşmaktır bence.
Sonradan bilinen kıymetin,kaybettikten sonra farkına varılan değerin,bir de kaçırılan heveslerin telafisi olmaz.Ne demiş şair: "Geç yağan yağmur, kurumuş çiçeğe fayda etmez."
Tuhaf bir biçimde yeniliyor kendini hayat. İnsan sevecek biriler, bir şeyleri her zaman buluyor. Geçmez dediğin geçiyor, bitmez sandığım bitiyor ve yeniden başlıyor her şey lafı uzatmayacağım. Ne demiş şair... Kuş ölür, sen uçuşu hatırla. Her şey biter... Sen iyi anları hatırla.
Münevver Özgenç yazdı...
EFELYA...
- Başına bir hâl gelirse dağlara gel dağlara- demiş ya âşık;
Başımıza gelmedik hâl kalmayan bu savaş-şiddet- yıkım günlerinde, şiire, öyküye, romana daha fazla sığınmalı desem yeridir sanırım. Ülke hallerinden kaynaklı kuşandığımız acıyı, kederi, hafifletmek için.
Eğitimci- Şair- Yazar Mehmet
Samle Çağla yazdı...
EFELYA
"Ben ki sevdaların öksüz çocuğu
aşk dediğin kehribar bir hüzün boncuğu "
Geçen yılın ses getiren kitaplarından, Mehmet Binboğa 'nın, klasikle popüler olanı harmanladığı Efelya adlı romanı 407 sayfadan oluşuyor. Mühür Yayınlarından çıkan roman, gerek kapak dizaynı gerekse şekil bakımından oldukça albenili... Kitabın arka kapağında, şair ve denemeci Barış Erdoğan'ın etkili de bir tanıtım yazısı var.
Kitabın bir çırpıda okunmasının altında, akıcı bir dille yazılmış olması kadar, yazarın edebiyat tahsili yapmış olmasının, dolayısıyla dile hakimiyetinin de etkisi var. Binboğa, öğretmenlik mesleğinin verdiği açık seçik anlatımla, görece uzun paragraflarda bile okuru yormuyor.
Yazarın eğitimci kimliği, gerek metinde dikkat ettiği yazım ve imla kuralları gerekse paragraf oluşturmadaki dikkati, genç yazarlara ders niteliğinde.
Kısacası Efelya romanı için, güncelle klasik olanın kucaklaştığı, neo-klasik bir roman diyebiliriz.
Ekşi Sözlük'te bir okur, "İnsana anadilini sevdiren bir roman Efelya..." demiş. Ne kadar isabetli bir değerlendirme... Yüzlerce halk söylemi, aforizma tadında cümle var kitapta. Çok keyif aldım okurken.
Nitelikli her okurun kütüphanesinde bulunması gereken bir kitap Efelya. Çünkü bu roman, son 20-30 yıllık hayatımızın, teknolojiyle iç içe geçmiş ilişkilerin, değişen değer yargılarının başarılı bir aynası...
Bu kitapla bana büyülü dünyalar araladığınız için, teşekkürler Mehmet Hocam, elleriniz dert görmesin. Ne zamandır, bitmesine üzüldüğüm bir roman okumamıştım.
Samle Çağla
Şimdiki aklım olsaydı hayatı böylesine ciddiye almazdım, ama artık çok geç.
Ne demiş şair, bir kıtasında:
Başta kavak yelleri estiği günler hani
Beklenilen neşeli şanlı düğünler hani
Çınar gibi ümitler döndü birer iğdeye
Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye
Sonra dedim ki kendime ne diye uğraşıyorsun milletin derdiyle.
Hangi iyiliğini bilen oldu?
Herkeste devasa bir maske, dost postunu giyen kim bilir kaç kişi var çevrende.
Bu insanlık görevi miydi de bir tek sen alındın üzerine?
Huzur mu istiyorsun?
Ne demiş şair az insan az eşya
Dostum benim ilacımdı. Barıştık ;)
Ben bir dosttan ayrıldım. Hem de hayatımın en kötü anında. İnsanın acısını insan alırmış diyor şair. Benim acımı da o alıyordu bilmeden. Ben o dostu hala çok seviyorum. O iyi biri. Biz onunla Legolas ve Aragorn, Zeki Alasya ile Metin Akpınar, Hacivat ile Karagöz gibiydik.Ne demiş Aşık Daimi; Bu da gelir bu da geçer ağlama. Ağrılar ağrılar lanet ağrılar. İnsan istediği an ölemiyor. Dostlarınızı kaybetmeyin. Uzaklaşınca her şey soğuyor. Bütün dünya, kainat.. Bit artık acı, lanet ağrı.. 😢
Herkeste bir maske takma hevesi var,kimsenin kendi olmaya cesareti kalmamış....
Ne demiş şair ,
Hayat hesapla değil nasiple yaşanır.