Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
Sizlere Oğuz Atay dan sonra kalemine hayran kaldığım adamın Ahmet Hamdi Tanpınar ın okuduğum ikinci kitabı ile geldim. İnstagram üzerinde @gercekkitapseverler grubumla bu ay yazarımızın kitaplarını okuduk. Beş Şehir ile yazarın kalemini tanıdım ama asıl mükemmelliği Huzur da buldum. Yazarımız şair yönüyle, şiirleriyle hatırlanmak istemiştir. Şair
Mehmed Alagaş, bu romanında, ana kurguyu üzerine yaptığı Saffet hoca ve Tapusuz Süleyman karakterleri karşısında kendi adıyla kendine de diyaloglar yazmış.
Mehmed Alagaş'ın kim ve nasıl biri olduğunu merak edenler romanın sonlarına doğru kendisiyle tanışabilirler. Böylece ne kadar sıradan bir insan ve doğal bir Müslüman olduğunu görecekler. Bu durumun, onu kendilerine, kendilerini de ona daha yakın hissetmelerini sağlayacağını düşünüyorum.
Mehmed Alagaş sıradan bir insan olabilir ama tespit, yorum ve değerlendirmelerinde okuyacağınız cümleler gayet ciddi, olgun ve isabetli.
Kitabın son kısmında gençlerle olan buluşmasında mukayesesini yaptığı ve kendisinin dahil olduğu 80 dönemi İslami gençliği ile günümüz İslami gençliğine dair karşılaştırmaları ve tavsiyeleri de Türkiye özelinde İslami hareketin, tebliğin, metodun tarihi özeti niteliğinde.
Bir genç, bir hoca, bir çoban, bir kadın, bir kayınpeder, bir İzmirli gibi karakterler üzerinden özellikle ailenin ve bireylerin her yerine ve konusuna dokunan, yer yer güldüren ama çokça düşündüren satırlar, tespitler, ufuk açıcı bahisler okuyucuyu bekliyor.
Şu ana kadar okuduğum Mehmed Alagaş romanları içerisinde en beğendiğim buydu diyebilirim. Hepsi birbirinden güzel hatırlatmasını da yapmış olayım ki diğer eserlere de haksızlık olmasın.
Edebiyat muhitlerinde kaliteli eserlerin tekrar tekrar okunması gerektiği söylenir, birçok eserin okunmasındansa bir eserin çokça okunması daha faydalıdır denir. Bu yaklaşıma Tapusuz Süleyman romanı rahatlıkla örnek olarak verilebilir.
"Bir düş, Josef K. bir düş görüyordu." Düşünde gün çok güzeldi. Fakat bu güzellik pek uzun sürmedi.Yürüyordu, Josef'in iki adım atmasıyla etraf birden karardı ve kendini bir mezarlıkta buldu. Etraf o kadar ürkütücü, yollar o kadar karışıktı ki. Önünde bir çok yol ve yolları bilmediği için hiç olmayan kurtuluş seçenekleri vardı. Bütün
Vedat Türkali’nin “Bir Gün Tek Başına” romanı, hızlı okumalarımdan birisi oldu. Yaklaşık 750 sayfalık romanı 8 günde bitirdim. Romanın dilinin akıcılığı kadar, hikâyenin sarıp sarmalayan yanı da, okumamı hızlandıran bir etken oldu.
Türkiye’nin en çok tartışılan ve hatta kimliklerin keskinleştiği bir döneminin romanı olmasına karşın, hikayenin
"... hayırlısı olsun demek durumu kabullenmektir. Bazen kabullenmeyeceksin, zorlayacaksın şartları. Seviyorsan mücadele edeceksin. Kazanmak ya da kaybetmek önemli değil. Önemli olan o kızcağızın kendisi için mücadele ettiğini bilmesi."
Kitabı görüp ilk ismini okuduğum andan itibaren "yangın olur biz yangına gideriz" şarkısı
#kitabinkonusu
Kafkasya'dan ailesiyle birlikte bir gemiyle İstanbul'a yolculuk yapan küçük Feride. Vatanından ayrılmak zorunda kalan ve belki de bunları büyüdüğünde hatırlayamayacak kadar küçüktü. Gemideki salgın hastalıklar, sussuzluk ve açlık derken maalesef annesi ve erkek kardeşini kaybeder Feride, artık teyzesine emanettir.
