Mutlu son?
Bir efsaneye göre bir kadın bir adama aşık olmuş. Ama ne kadın ne adam bunu fark edememiş. Yaşadıkları duygu yoğunluğu o kadar duygusuz yapmış ki onları aşkı görememişler.
Ailesinden inanılmaz derecede sevgi almış, güzel, kibar bir kadın varmış. Annesi ve babası birbirine çok aşık bir çiftmiş. Bir erkek kardeşi ve bir ablası varmış. Ablası
Kazanırken neyi kaybettin?
Yalnızca, ilerdeki bir hedef için yaşamak, sığ bir şeydir. Yaşamı dağın tepesi değil, eğimleri ayakta tutar. Her şeyin büyüdüğü yerdir burası.
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı, Robert M. Pirsig
Sosyal medya paylaşımlarında denk geldiğim bir şaka var: Antik felsefe “Ben kimim?” sorusuyla başladı, insanların yaygın kişilik sorunu yaşadığı
Hasan-ı Basri bir cenaze merasiminde yaşlı bir adam görmüş. Defin işlemi bitince ona “ Ey yaşlı amca! Allah aşkına söyle, bu ölü dünyaya dönüp daha fazla salih amel işleyip geçmiş günahları için bağışlama dilemeyi istemez mi?” demiş. Yaşlı amca da “ Elbet ister.” şeklinde karşılık vermiş. Bunun üzerine Hasan-ı Basri: “Bizim neyimiz var! Biz neden bu ölü gibi olmuyoruz?!” demiş, sonra oradan ayrılırken şunları söylemiştir: “ Ne güzel öğüt… Kalplerde hayat varsa bundan daha faydalı bir nasihat yoktur. Ama bu öğüdü verenin hayatı sona ermiştir…”
İşte böyle… Ölüm yok oluş değil ki! Ölüm öteki beldeye geçişin adıdır.
elveda
Sana selam gönderiyorum turnalar ile
Sana sevdamı haykırıyorum güller bülbüller ile
Hasretimi dile getiriyorum ah û figân ile
Ozanlar anlatır sevdaları saz ile söz ile
Yar, Sen,güzeller içinde başın letafetin ile
Bütün mazim seninle hayalinle dolu
Bu yol Kays, Ferhat ve Kamber in yolu
Sevenlerin belli olmaz hiç sağı ve solu
Bizim diyarlar hep
Aşka ne zaman veda
Demiş ki bu topraklar
Sayfa 122Kitabı okudu
Geçenlerde okuduğum kitaptan bir kıssa anlatıyorum yüzü asık insanlara:
Kıssa bu ya, bir dilek ağacı varmış tepede. Ters, asık suratlı bir adam bir yolculuk sırasında oradan geçiyormuş ve dinlenmek için ağacın gölgesine uzanmış. Ve aç olduğu için, "Keşke bir kervan geçse de yemek alırdım onlardan," demiş. Dilek ağacının altında bunu düşündüğü için hemen yiyecek belirmiş önünde ve yemeğe başlamış. Açlıktan, o yiyecek nereden, nasıl geldi düşünmemiş bile.
Akşam olunca da yorgunluktan uykusu gelmiş ve, "Keşke rahat bir yatak olsaydı da şöyle iyi bir uyku çekseydim," demiş. Yine aynı şekilde düşünür düşünmez önünde bir yatak belirmiş. Ve adam yatağa yatmış tam uyumak üzereyken, "Bunlar da nasıl geldi buraya böyle? Yiyecek, yatak nereden geldi acaba? Kimseler de yoktu burada. Yoksa bir hayalet mi var burada?" demiş.
Bu düşüncesinden sonra da hayalet belirmiş önünde. Adam bu sefer de hayaletten korkmuş ve, "Beni öldürecek!" diye bağırmış.
Dilek ağacının altındaki bu düşüncesinden sonra da hayalet adamı öldürmüş.
Düşüncelerimiz gerçekleşiyor. Kötülükler de, iyilikler de bir bir önümüze geliyor. Kendimiz yapıyoruz ne yapıyorsak. Tarlaya domates ekersek, domates yeriz. Çilek ekersek de çilek. Güzel şeyler ekersek tarlaya, güzel şeyler filizlenecektir.
Dünya malına talip olup dünya ektikçe toprağa, her zelzelede
yıkılacağız sevgili derttaş. Muhabbetsiz bir bina inşa edilmez.
Temeli olmaz, yıkılır dökülür.
Ne düşünürsek, ne istersek başımıza onlar gelecek.
Muhabbeti düşünüp, o güzel yolu isteyelim
Güzel işlersek bu ruhu, güzel tevafuklar bizi bulacaktır.
Bir gün cahil hocanın biri kalabalığa sözüm ona Hazreti Yusuf'u sormuş: "O hangi evliyaydı ki bacıları onu bir göle attı da anası gelip kurtardı?" Bilge bir adam, "Hangi yanlışını düzelteyim birader!" demiş. "Bir kere evliya değil peygamber, bacıları değil erkek kardeşleri, göle değil kuyuya attılar, anası değil kervancılar kurtardı."
Bugünkü ülkenin siyasetini ne güzel özetlemiş Zülfü Livaneli.
Sayfa 437
Her sabah dünya yeniden kurulur!..
"Her zaman yüreğimdeki saflığı, temizliği özenle korumayı başardım, Hıncal Ağbi, ama artık örselendiğimi, sevgiye olan inancımı kaybetmeye başladığımı düşünüyorum, en önemlisi de kendime olan inancımı.." diyor Sezin..
"Lütfen öyle bir yazı yaz ki içinde sevmek, umut taşımak ve inancını kaybetmemek olsun.. Beni kötü zamanlarımda hep
Kıssa
İsrailoğulları döneminde bir abid, kendi kulübesinde ibadetle meşgul iken, bir topluluğun bir ağaca taptıklarını görmüş. Bunların yaptıkları bu yanlış işe kızmış ve baltasını alıp ağacı kesmeye gitmiş. Giderken, iblis yaşlı bir adam suretine girip karşısına çıkmış ve bu teşebbüsünden vazgeçmesini istemiş. Abid, vazgeçmeyeceğini söyleyince
