Sıradan, yoksul bir memurun umutsuz, hazin ve çarpıcı mücadelesini anlatan bir eser Palto. Hayatın gerçekliği, insanların acımasızlığı, geçim sıkıntısı, yoksulluk, insanların bürokrasi ile olan ilişkisi ve bu ilişkinin yarattığı yalnızlık ve çaresizlik, aşağılanan ve azarlanan bir insan ruhunun ıstırabı var bu güzel eserde.
Zavallı genç adam, daha sonra ömrü boyunca insanın içinde ne kadar çok merhametsizlik olduğunu, zarif, okumuş yazmış sosyete insanlarında ve hatta, aman Tanrım, toplumun efendi ve dürüst olarak kabul ettiği bir insanda bile nice acımasız kabalığın gizli olduğunu görerek pek çok kez elleriyle yüzünü kapatmış ve ürpermişti. *sayfa 13
Rus bürokrasisindeki üst sınıfın, alt sınıflar üzerindeki zorba saltanatı etkileyici bir şekilde anlatılmış. Süslü cümleler yok, dil gayet basit ama sarsıcı. Kesinlikle okunması gereken bir eser.
Ayrıca Palto 1842'de ilk kez yayımlandığında soylular öyküyü iyi karşılamamış ve tepkilere neden olmuş. O zamanlar büyük bir memur olan Kont Strogov şöyle demiş:
“Şu Gogol’un ‘Palto’su ne korkunç bir öykü. Bu köprüdeki hayalet, hepimizin paltolarımızı sırtımızdan çıkarır. Bu öyküyü okurken artık durumumu siz düşünün.”
Kitapla kalın.
Sezen Aksu
