“O duygular benim içimde yaşıyordu, fakat benden kaynaklanmıyordu… Çoğumuzda yok mudur bu bazen nerden geldiğini bilmediğimiz, anlamadığımız, sebepsiz, yersiz duygular. Kitap bize kısaca bu duyguların atalarımızdan miras kaldığını söylüyor.Bizden önce yaşanan ve bize de ebeveynlerimiz yoluyla bilinçsiz bir şekilde aktarılan müthiş miras…Ebeveynlerimizle kısa zamanlı bazen mecburi bazen de keyfi ayrılıkların bile hayatımızda ne büyük, ne kadar kalıcı hasarlara yol açabildiğini, geçmişimizde çekilmiş acıların, üzeri kapatılmış, utanılmış, konuşulmaktan kaçınılmış olayların, terk edilmiş, reddedilmiş aile üyelerinin nasıl bizim ve gelecek nesillerin hayatlarında gün yüzüne çıkabildiğini, üç nesil sonraki bir torunun o zaman yaşayan aile üyesinin nasıl bilmeden kaderini devam ettirdiğini, onların suçlarının, utançlarının, cezalarının, acılarının bedelini ödeyebildiğini anlatıyor. Bazen gerçekten içimizde bir şeyler bizden kaynaklanmıyor ve kitap bize bu duyguların kaynağını bulup onlarla yüzleşmedikçe, onları gerçek sahiplerine iade etmedikçe, üzerini örttükçe bunların gelecekte de çocuklarımızda, torunlarımızda yine gün yüzüne çıkacağını ve birilerinin mutlaka bunun acısını çekeceğini çok güzel örneklerle anlatıyor. Kitap bana ‘evet ben bunu hep içimde hissediyorum, sıkıntısını çekiyorum ve evet aslında bu bana değil onun hayatına ait bir duygu’ dedirtti. Çözüm olur mu, o duyguyu dönüştürmeme yarar mı bilemiyorum ama olmasa dahi farkına varabilmek bile büyük adım bence, okunması ve size ait olan kısmını bulmanız gereken bir kitap.
