Öğrencilerimize kitap sevgisi ve bilinci kazandırmak için şu yöntemi uyguluyoruz:
📌 Sınıf kütüphanemize her ay 15 adet yeni kitap alıyoruz.
📌 Kitapları önce ben okuyorum sonra öğrencilerime dağıtıyorum.
📌 Öğrenciler kitabı okuduktan sonra onlara anlattırıyorum ve şu soruları soruyorum:
1. Kitabı beğendin mi?
2. Yazarı kim? Bu yazarın başka kitaplarını da okumak ister miydin?
3. Favorilerin arasından ilk kaça girer?
📌 Bu cevaplarla sevilen kitapları ve yazarları belirliyoruz. Bir sonraki ay bu cevaplar doğrultusunda yeni kitaplarımızı alıyoruz.
📌 Kısacası doğru kitapları bulmak için yine öğrencilerimizin fikirlerine danışıyoruz. Kitap sevgisi ve bilincini bu şekilde sağlıyoruz.
Burada önemli olan, seçtiğimiz kitapların onların seviyelerine uygun olmasıdır. Gerisini zaten kendileri hallediyor. Her ay yeni kitapları merakla bekliyorlar. Kitaplar geldiğinde ise yazarlarına kadar bakıyorlar. Birbirlerine okudukları kitapları tavsiye ediyorlar. Bu şekilde hiç okumayan öğrencilerin bile kitap okumaya karşı ilgilerinin arttığına şahit oluyoruz. Kimi büyüdüğünde yazar olmak bile istiyor.
Bizde bu yöntem güzel bir şekilde ilerliyor. Her ay gelen yeni kitaplar öğrencilerimizde merak uyandırıyor. Unutmamak gerekir ki sevilen kitaplar ve yazarlar sınıftan sınıfa farklılık gösterebilir. Sizler de bu yöntemle kendi sınıfınızın ilgi alanlarını, zevklerini ayrıca onların sevdikleri yazarları, kitapları tespit edebilirsiniz. Ebeveynler de bu yöntemi uygulayarak çocukların ilgi alanlarını keşfetmelerine yardımcı olabilir. Sonuç olarak bizlerin denetiminde ne okuyacaklarına, bırakalım da yine kendileri karar versin. 😉
Etrafımda insanlık var
fısıldaşmalar ....onaylamalar ve redler .....
Algılanamayan algılar...
Algısından fazla yargılar...
Sokak arası mahkemeleri
Bıçaklı yaralamalar ....hayattan gasplar
Dolu dolu cepler bomboş kursaklar ...
Tiyatro sahneleri...sinemalar ....Beyoğlu yokuşları tramvaylar...
Delilik..göz çıngıları....kırmızı rujlar ...nar saçlar
Hayat Nektarı
Bugün belki de aylar sonra ilk defa boğazımdan sıcak bir çorba geçti. Buğday çorbası. Annem ne çok sever, eve geldiğim günlerde benim için ne hevesle yapardı. Ve bugün ilk defa boğazımdaki yumru kayboldu; tekrar yaşıyor gibi, hiçbir şey değişmemiş gibi oturdum, çorbayı içtim.
Annem öldü. Beraberinde benim de koca bir parçam yitti. Acı baklayı
Genç hytKitabı okuyor
Bu son ayrılık saatinde niçin hakikati saklamalı? Bu okumayacağın defteri ben senin için yazdım
Kâmran. Evet, ne söyledim, ne yazdımsa hep senin içindi. Yanlış, çok yanlış bir iş tuttuğumu bugün
artık itiraf edeceğim. Ben, her şeye rağmen seninle mesut olabilirdim. Evet, her şeye rağmen
seviliyordum, sevildiğimi de bilmiyor değildim; fakat bu bana kâfi gelmedi, istedim ki çok, pek çok
sevileyim, kendi sevdiğim kadar değilse bile -çünkü buna imkân yok- ona yakın sevileyim. Bu kadar
sevilmeye benim hakkım var mıydı? Zannetmem Kâmran. Ben, küçük, cahil bir kızdım. Sevmenin,
kendini sevdirmenin de bir yolu var, değil mi Kâmran? Halbuki ben bunları hiç, hiç bilmiyordum.
Senin Sarı Çiçeğin -taş atmak için söylemiyorum Kâmran, inan bana, madem ki seni mesut etti, ben
hayalimde onunla barışıyorum- kim bilir ne kadar cazibeli bir kadındı? Kim bilir sana ne güzel şeyler
söylüyor, ne güzel mektuplar yazabiliyordu? Ben, belki senin çocuklarına, çocuklarımıza iyi bir anne
olacaktım. O kadar.
