Belki hatırlamazsın ama bugün sen öleli tam iki yıl oluyor. Ne yazık ki bu süre içinde ben daha iyi ve akıllı olamadım; bu fırsatı da kullanamadım. Oysa yıllar önce, bazı zamanlar, sen olmasaydın bir çok şey yapabileceğimi düşünürdüm. Şimdi artık suçun kendimde olduğunu görmek zorundayım.
Sana bazı şeyleri anlatamadım. Bir iki yıl daha yaşasaydın ya da dünyaya dönseydin kısa bir süre için her şey başka türlü olurdu sanki.Çaresizlik yüzünden bir çok şeyin anlamı kayboluyor. Sen olmadıktan sonra sana yazılan mektup ne işe yarar? Fakat ben artık bir meslek adamı oldum babacığım. Yakın çevremde seninle ilgili bir hatıramı anlattığım zaman, “Ne güzel” diyorlar, “Bunu bir yerde kullansana.” Onun için, çok özür dilerim babacığım, seni de bir yerde, mesela bu mektupta kullanmak zorundayım. Geçen zaman ancak böyle değerleniyormuş; insanın geçmiş yaşantısı ancak böylece anlam kazanıyormuş.
Aynı kaldırım, aynı durak
Her sabah geçtiğim yer
Bir yabancı gibi nasıl
Gelip geçtin önümden
Sustum, içimde kızılca
Kıyametler koparken,
Bunu bana nasıl yaptın
Kalmak mı zordu, severken gitmek mi
Seninle aşk ağacının dalına sığınmışken
Bir yosmaya kapılıp usulca ayrıldın
Ama ben sana kalbimle inanmıştım
Bunu bana nasıl yaptın
Tam unuttum derken
Bir daha çıktın karşıma
Bir ömür bu dertle yaşarsam
Söyle, hiç mi kalbin sızlamaz
Bunu bana nasıl yaptın
Ne varsa sustum,
Güzel günlerin hatırına
Küfretmeden içime attım
Yıllar geçti, aşkın izi kalmış
Bir adım atsaydın geriye
Belki her şey başka olurdu
Şimdi senin yerine
Yalnızlık oturmazdı karşıma
Olur ya, bir gün
Benim gibi seversin,
Aynı çaresizliği yaşarsın
İşte o zaman beni anlarsın
Ayrılık kabus gibi nasıl çökermiş
Bir insanın ruhundan omuzlarına...
Bunu bana nasıl yaptın
Tam, alıştım derken
Yeniden açtın kanayan yarayı
Ben bu sevdayla ölürsem
Söyle, kalbin hiç mi acımaz
Hiç mi vicdanın
Geçmişe dönüp bakmaz
Bunu bana nasıl yaptın
KUYU [ FİNAL]
[ Holun karşısındaki odanın kapısını vardım. Kapının her santiminde sanki benim parmak izlerim vardı. Daha doğrusu, her santimine parmaklarımın derisi giydirilmişti. kapıdan içeri adım attığımda,