Devrim
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruli hanımeli açan bir ev.
Denize dönmek istiyorum! Mavi aynasında suların: boy verip görünmek istiyorum! Denize dönmek istiyorum!
Mektup yaz, telgraf çek, telefon et,
geliyorum, geliyorum, geliyorum de,
ölüm, uslandır beni.
Asıl en kötüsü: bilerek, bilmeyerek
hapishaneyi insanın kendi içinde taşıması.
Ne ekmek her zaman pamuk gibi yumuşak,
ne herkes kahraman, ne dostlar vefalı her zaman.
Ben bir başıma onlardan uzağım, hep birlikte onlar benden uzak. Bana kendimden başkasıyla konuşmak yasak.
Ya tanımasaydım seni?
Güldün, güller açıldı penceremin demirlerinde. İyi ki geçtin dünyadan.
Sahi, ya doğmasaydın?