Önce ellerini gördüm; nasıl aydınlıktı öyle
Yıllardan bir yıl, vakitlerden bir akşam
Kovdu çevremden bütün kötülükleri
Önce ellerin
Önce ellerini gördüm, tuttum, bırakmam
Bilmezdim eskiden ben bu şafakları
Öğrendim nasıl da güzelmiş yeryüzü
İlhan Berk / Bir Yeryüzü Tanığı
1919 - 11
Yanmış ve yakılmış şehrimize bir akşamüzeri askerlerimiz girdi
Kursaklarında bir parça ekmekle insanlar ayaktaydı
O gün dünyayı ve insanları tanıdım
O gün ayağımın dibindeki şehirden ağlamayı öğrendim.
Dünyada En Güzel Şehirler Uyanır - 12
Sevdiği adamla uyuyan kadının rüyaları büyük bir dünyada
Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Attilâ İlhan ile söyleşi: Çağdaşlık ile Batıcılık
Attila Bey, sizinle, Batı, Batıcılık, çağdaşlık kavramları, Türkiye yakın tarihinde bu kavramların dönüşümü, bugünkü durum, Batı’yı aşmak mı ya da onun kuyruğuna takılmak mı sorusu; bütün bunları içeren hem kavramsal, hem de tarihsel bir söyleşi yapalım istedik. Bunlar tartışılan, gündemdeki ciddi konular.
Benim gündemimde 40 senedir
3. Hayri’nin Aşk Tarifi :)
"Aşk bir kere geldi mi, yakar kavurur, küle döndürür adami ama başka türlü bir yangındır o. Yanmayı sever, kavruldukça daha çok yanmak istersiniz. O günleri düşünüyorum da, ayaklarım yerden kesilmişti. Sürekli başım dönüyor, dünyayı çok farklı görüyordum. Sanki dünyanın rengi değişmiş, her şey başka türlü parlıyordu. Yalnızken bile durup
Sayfa 103 - Doğan KitapKitabı okudu
Ah bu şiirler...
Önce ellerini gördüm; nasıl aydınlıktı öyle
Yıllardan bir yıl, vakitlerden bir akşam
Kovdu çevremden bütün kötülükleri
Önce ellerin
Önce ellerini gördüm, tuttum, bırakmam
Bilmezdim eskiden ben bu şafakları
Öğrendim nasıl da güzelmiş yeryüzü
Şermin Yaşar denildiği vakit benim için akan sular da zaman da durur.
Çocukluk zamanlarına yolculuk yapmak istediğiniz zaman hiç tereddüt yaşamadan raflarda direk Şermin Yaşar ‘ı bulun. Hayata çocukların dünyasından baktığımız zaman doğrularımızı , yanlışlarımızı, fazla tepkilerimizi , düşüşlerimizi, en basit duygularımızı…ve daha fazlasını net bir şekilde görebiliyoruz.
Kitap çok eğlenceli idi. Günümüz insanı , köy bakkalı ve köy ahalisi. Okurken kendimi orada hissettim ve buna da ihtiyacım vardı. Ve şu cümleler geçti içimden “eskiden her şey ne kadar doğal ve güzelmiş …”
Çocuk diyip geçmeyin sakın! Zihinleri o kadar temiz ki … Nerden , nasıl ne şekilde eyleme geçtiklerini fark bile edemiyorsunuz.
Şermin Yaşar’ a sevgiler ile… 
Şermin Yaşar
Şimdilerde kimsenin, kimseyi sevmeye yüreği yok.. Gerçek bir sevgiyle sevemiyor hiç kimse.. Oysa ne sevgiler var, sevdiği insan öldüğünde bile o yüzüğü parmağından hiç çıkarmayan, resmini hiç indirmeyen.. Şimdi neden böyle değil peki? Eskiden her şey daha güzelmiş, daha farklıymış...
SEVGİNİN AY IŞIĞI
Çok eskiden yeşil bir vadinin içinde bir ırmak kıyısında kurulu bir köy varmış,taa dünyanın öbür ucunda. O zamanlar gündüzleri pek güneşli geçermiş, yağmur yağmadıkça; geceleri hep yıldızlı olurmuş,bulutlar olmadıkça, köy sakinleri tarımla uğraşırlarmış, hayvanlar avlarlarmış, uçsuz bucaksız arazilerinden, sularını kaynağı çok
eski çocukluk fotoğraflarıma baktım da eskiden her şey ne kadar samimiymiş. fotoğrafların rengi, doğallığı, insanların samimiliği, o kadar güzelmiş ki. şimdi binlerce fotoğraf çekiniyoruz, bir sürü efekt, filtre yapıp fotoğraflarımızı bozuyoruz. samimilik denen hiçbir şey yok.