"Biz başka bir ülkeye sığınmak için gittiğimizde, çadırlarda kamplarda soğukla vatansızlıkla savaşırken birileri 'yeni yılı kutlayacak'... Ne ironi ama eğlenelim dostlar, bugün çocuklar soğuktan, açlıktan kurşunlardan ölmemiş gibi..."
Sayfa 23 - Artikel YayıncılıkKitabı okudu
Kral John'un Yaşamı ve ÖlümüWilliam Shakespeare · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2011442 okunma
Hiç gitmezsin sanmıştım. Zaten bu hayatta sanmaktan daha büyük bir yanılgı yoktu. Bunu da sen öğretmiştin.
Ama bir süre sonra güçleniyor insan, onu gördüm.
Acılara kuşanıp, insanlara o şekilde gülümsüyorum.
Hiçbir şey olmamış gibi.
Anılar diyorum ne kadar da acımasızlar böyle.
Gecenin bir yarısı sancıyla seni uykundan alıp karanlığı izlemeye bırakıyor.
“Otur buraya ve bak geceye, bak ki ne kadar karanlıkmış yalnızlık öğren” diyor.
Ne yana dönsem yalnızlık göz kırpıyor şimdi bana. Gitmem diyenlerin kanat sesleri uzaklaşıyor. Ne kadar mutlu ettiyse o kadar mutsuz ediyor aynı kişi. Ah ne saçma bir ironi!
Sonra sen geldin, onlar gibi olmam dedin. Olmadın da.
Hiçbir gidiş yıkamadı beni.
Bak, enkaz altından topluyorum umutlarımı şimdi!
