ReddetmekYalnızcaİnsanlardaSonuçVerir, YazgıyaKarşıHiçbirEtkisiYoktur...
İBADET PARA İÇİN YAPILMAZ
Nurettin Topçu'nun İstanbul Erkek Lisesi'nde öğretmenlik yaptığı dönemde İmam Hatip Okulları yeni açılmıştı. Bu okullara ayrı bir önem veren Topçu, asli görevinin yanı sıra 1956-1957 ders yılından itibaren İmam Hatip Okulu'nun lise sınıflarında da Psikoloji, Sosyoloji, Din Psikolojisi ve Felsefe dersleri okutmaya başlamıştı.
O
Yorgunum Mitral ; öykü kitabı. Modern öykülerden oluşan yine şahane bir kitap kaleme almış Serpil Hanım. Günümüz insanının iki arada bir derede, modern yaşam denilen çıkmazın içinde sıkışıp kalan insanın öyküleri.
Göbek, Köpek ve Âdem, efsaneydi mesela.
"Toprakla su birleşince kim demiş hayat olmaz... Olmalıydı Can. Can ki insan. Âdem... İlk ata, ilk yaşayan... Rengi, kokusu, dokusu da toprağa benzemeliydi. Ondan doğacak nesil, siyah, beyaz, esmer, kızıl hattâ bunların arasında gidip gelen onlarca rengin benzeriydi. "
Habil ve Kabil 'e kalbimi bıraktım.
" Kardeşim... Bazısının ahı tutar, bazısı sadece ahtan ibarettir. Ahın tutmadı hayır. O ahın ölene dek üzerime yapıştı. "
Hayal Kırıklıkları öykülerinde Tohumun varoluş sancısı ne kadar da tanıdık geldi...
" Başının üzerindeki toprağı aralamak için etrafına dökülen su damlalarını silkeledi tohum.
Çırpıntı dikkatlice. Tutunmak zor zanaatmiş bunu bildi ve ürkek bir fısıltıyla "yaşam, savaşanlar için verilmiş bir armağan" diyebildi."
Her bir öykü kıssadan hisse kabilinde. Ehh kıssadan hissenizi almakta size almış.
Ben boşuna söylemiyorum Serpil Tuncer ne yazsa okurum diye :-) Bu şahane öykü kitabı can-ı gönülden tavsiyemdir.
Her Ay Okuyanlar Kulübü
_İletişim, karmaşık bir sorundur ve benim gibi bazı içe dönük kişiler bu sorunu tuhaf, tamamen tatminkar olmayan ama ilginç bir yolla çözmüşlerdir: Biz yazarak iletişim kurarız, ama dolaylı bir yoldan. Sanki sağır ve dilsizmişiz gibi. Ve yalnızca yazıyla değil, dolaylı olarak da. Hayali durumlardaki hayali insanlar hakkında öyküler yazarız. Sonra
Lâkin cepheye gidince, şakasız ölüm alış verişi, diğerleri gibi beni de sardı. Yanımda arkadaşlar düşüyor, arkadaşlar sakat kalıyor, arkadaşlar kayboluyordu. Biz de karşımızdakilere aynı acıları tattırıyorduk. Nuri Usta’nın güzel bir sözü vardı: “Ne aman isteyeceksin, ne aman vereceksin!” der. Mücadelenin ana kanunu budur. Biz de bu kanunun içine
Sayfa 418
