Harry Potter ve Sırlar OdasıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 201939,4bin okunma
Dostoyevski'nin Anna Karenina incelemesi!
Başlangıçta çok beğendim; başımı kaldıramıyordum; ayrıntılarına kadar bayağı hoşlanmıştım; ancak bütününde ilgim azaldı. Bunu bir yerlerde okumuşum gibi gelmişti bana, evet, hâlâ belleklerde tazeliğini koruyan, Kont Tolstoy'un Çocukluk ve Delikanlılık, Savaş ve Barış adlı yapıtlarında da aynı hava vardı. Konusu farklı olmakla birlikte Rus
Sayfa 701 - 702, 703, 704, 705, 706, 707, 708, 709, 710, 711, 712 Yapı Kredi Yayınları
Hayır," dedi babası. "Onu götüremezsiniz. Lürfen, Serilda."
Tekrar dönüp babasına baktığında, karşılaştığı ıstırap dolu ifade onu ürkütmüştü. Her ne kadar herkesin Erlking ve hayalet maiyetiyle ilgili şüpheleri ve korkuları olsa da Serilda babasının başka bir şey sakladığını gözlerinden okuyordu. Bu sadece yüzlerce perili hikâyenin neden olduğu korkudan başka bir şey... Çaresizlikle gelen bir aydınlanma haliydi. Serilda bu adamla giderse eğer onu çok korkunç şeylerin beklediğinden emin olduğunu açığa vuran bir ifade.
"Belki de şu şekilde ifade etmem daha doğru olur," dedi hayalet, "bu davet bir rica değil. Reddetmeniz halinde, talihsiz sonuçları olabilir."
Serilda'nın nabzı hızlandı ve babasının ellerini tutup sıkı. "O haklı baba. Kimse Erlking'in davetine hayır diyemez. Kendilerinin... Ya da ailelerinin başına bir felaket gelmesini istemiyorlarsa."
"Veya tüm kasabalının ya da sevdikleri herkesin..." diye ekledi hayalet sıkılmış bir sesle. Cümlesini bitirirken, Serilda onun esnemesini bekledi ama adam sert, uyarı dolu bir bakışla duruşunu korudu.
Babası, "Serilda," dedi alçak sesle, gerçi gizli gizli konuşmaları mümkün değildi. "Daha önce karşılaştığınızda ona ne dedin? Şimdi senden ne istiyor olabilir?"
Serilda başını salladı. "Tam olarak sana anlattıklarımı söyledim baba. Sadece bir hikâye." Olabildiğince soğukkanlı bir şekilde omuz silkti. "Belki başka bir hikâye daha dinlemek istiyordur."
!spoiler içerir!
Nedense 
Perihan Mağden'in bu kitabını korkarak, ürpererek okudum. Kitabın diziye özel baskısının arka kapağında yazan cümledeki gibi: "Kırık bir kalbin romanı, aynı zamanda tekinsiz bir gerilim." O tekinsizlik yoğun ve başarılı bir şekilde nakşedilmiş.
Anne ile kızının kaçış hikayesi bu. Romanın adını herkes kendine göre yorumlayabilir.
Ölmek üzere olan ve ne istediği sorulan Jarry’nin şu öyküsü. “Bir kürdan.” O, kürdana sahip oldu, onu ağzına koydu ve hoşnut öldü. Ey zavallılıj, buna gülüyoruz ve kimse korkunç dersi anlamıyor. Bir kürdandan fazlası değil, bir kürdandan başka bir şey değil, yalnızca bir kürdan -işte yüceltici yaşamın tüm değeri bu.
Sayfa 136 - ithakiKitabı okuyor
“Birine, bir çocuğa “Ne akıllısın!” demek korkunç bir şey.İnsanı ömrü billah sersem etmenin en etkin yolu…Böylece rahat ve sıradan şeyler yapabilme şansı tümüyle elinden alınmış olur.”
Sayfa 28Kitabı okudu
Elimize görünüşü dehşetli, korkunç, çirkin ama aslında küser huylu, pek sakin, pek korkak, pek hassas, iyi yürekli, tatlı ve korkak bakışlı bir yaratık geçirdiğimizden böbürlenerek onu üzmek için elimizden geleni yapacağız. Şaşıracak, önce katlanacak. Onu şair, küskün, anlaşılmayan birisi yapacağız. Bir gün hassaslığını, ertesi gün sevgisini, üçüncü gün korkaklığını, sükûnunu kötüleyecek, canından bezdireceğiz. İçinde ne kadar güzel şey varsa hepsini birer birer söküp atacak.
Birine, bir çocuğa ‘’Ne akıllısın!’’ demek korkunç bir şey. İnsanı ömrü billah sersem etmenin en etkin yolu... Böylece rahat ve sıradan şeyler yapabilme şansı tümüyle elinden alınmış olur.
Abbas Kiyarüstemi'nin, aşk tanımını hatırlattı..
Ah! Kuşkusuz haklıydı! Artık bir hayaleti seviyordum; eskiden sevdiğim Alissa, sevdiğim Alissa artık yoktu... Ah! Yaşlanmış olmalıydık şüphesiz! Şiirselliğin, kalbimin karşısında donduğu bu korkunç yitimi, sonuçta doğal olana dönüşten başka bir şey değildi; Alissa'yı yavaş yavaş yüceltip idol haline getirince, onu sevdiğim her şeyle sarınca sarf ettiğim çabadan, duyduğum yorgunluktan geriye ne kalıyordu? Alissa'yı kendi haline bırakır bırakmaz kendi düzeyine, vasat seviyesine inmişti; ben de kendimi orada görüyor ama artık onu arzulamıyordum. Ah! Kendi gayretlerimle onu çıkardığım yükseklerde ona kavuşmak için gösterdiğim ve yorucu olmaya başlayan erdem çabası artık nasıl da anlamsız ve hayalî geliyordu..
Sayfa 109 - Can Yayınları, 4. BaskıKitabı okudu
Yad
Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan,
Ve güzel gecelerim masallarla dopdolu.
Her şey, her şey güzeldi, gözyaşı, dünya,zaman,
Böğürtlen topladığım ıssız, tozlu köy yolu,
Güzel günlerim vardı yağmurlarla ıslanan.
Ufacık korumuzda dolaşırdım korkuyla,
Ve Allahı arardım serçe yuvalarında,
Bulamayınca dua yollardım akan suyla,
Göğü bulutlar saran
Sayfa 17 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
