O kadar yalnızdım ki, bir dağ devrilse üstüme, altından sağlam çıkabilecek birini daha taşıyordum içimde. Adımlarımın beni nereye götürdüğünü bilmiyordum. Sadece yürüyordum ve kendimi, kendime bırakmıştım. Nereye gitsek razıydım. İçimde yaşayan bu varlıktan kaçmak isterken, her adımda ona daha fazla esir düşüyordum.
Bu şehir, gri bir şehirdi.