Nazım Hikmet Gülhane parkındaki bir ceviz ağacının altında sevgilisi ile buluşmak üzere randevulaşır. Buluşacakları gün gülhane parkına gider ve ceviz ağacının altında beklemeye başlar,
tam bu sırada polisler de orada devriyeye çıkmıştır. O dönemlerde Nazım Hikmet arananlar listesinde olduğu icin polislerden gizlenmek durumunda kalır ve bu ceviz
Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul'a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul'u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Sayfa 87
Vazgeçmemek
Sen de bunun farkındasın. Geçmişte ne oluyorsa, şimdi de aynısı oluyor. Sen abuk subuk bir işe kalkışıyorsun, ben itiraz ediyorum, vazgeçirmeye çalışıyorum, olmayınca da peşine takılıyorum.
Sayfa 306 - EverestKitabı okudu
-Artık bırak beni lütfen. Her yerde karşıma çıkıyorsun. Biraz nefes almak istiyorum anladın mı?..
-Bana bak, ben senden başkası değilim, sen de bunu anla artık. Her tökezleyişinde bana bağırmandan da bıktım üstelik. Bak oğlum, kendinden kaçamazsın!..
...
-Aklın kalbine ihanet ediyor dostum. Sen de bunun farkındasın.
Sahiden doğru söylüyor olabilir mi?
Kendimden mi kaçmaya çalışıyorum? Kendimi bildim bileli benimle, ne kadar zaman oldu acaba?
Sayfa 21Kitabı okudu
"Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda. Ne sen bunun farkındasın, ne de polis farkında.
Fark etmek o kadar da zor değil aslında. Sadece biraz farklı bakmak gerek ona...
Sayfa 78Kitabı okudu
