-Işığın savaşçısı ne demek?
-Işığın savaşçısı - hayatın mucizesini anlamayı başaran biridir.
-İnandığı şey uğruna sonuna kadar savaşır.
Alıntı +8
Dersin konusu “intihar”dı genç doktorlar bu konuyla meslekleri boyunca sıklıkla karşılaşacaklardı, hem de istemedikleri kadar. Profesör böyle söylemişti. Çünkü tüm hastaların bu savaşı sonuna kadar sürdürecek cesaretleri, güçleri ya da istekleri yoktu. “Her ne kadar büyük dinler aksini söyleseler de, kendi isteğiyle bu savaş alanını terk edenleri yargılamak bize düşmez,” demişti profesör. “Ama insanları uğruna savaşacak bir şeyler olduğuna ikna etmek bizim görevimiz. Çünkü sadece tek bir savaş alanı var. Bilimsel olarak bakıldığında ikinci bir şansımız olduğuna dair bir kanıt bulmak pek de mümkün değil.”
Sayfa 250Kitabı okudu
İnsanın gerçekte ihtiyaç duyduğu şey, gerilimsiz bir durum değil, daha çok, uğruna çaba göstermeye değer bir hedef, özgürce seçilen bir amaç için uğraşmak ve mücadele etmektir. İhtiyaç duyduğu şey, her ne pahasına olursa olsun gerilimi boşaltmak değil, onun tarafından yerine getirilmeyi bekleyen potansiyel bir anlamın çağrısıdır.
"Veri, soruşturma, analiz, haber, söylenti : Bir distopya tüm bunları indirgeyip tek bir terim haline getirir. Bir tarafta devletin söylediği bir şey var, öte tarafta ise diğer her şey ve işte bu 'diğer her şey' tek bir kategoriye girer : Bilgi. Henüz genç bir distopyadaki insanlar bilgiye hasrettir, bilginin açlığını hissederler, bilgi uğruna her şeylerini verirler. Ama zamanla bu hasret azalır ve birkaç yıl içinde ne menem bir şey olduğunu unutur gidersiniz [...] Bilginin yükünden kurtulursunuz, devlete güvenmek değilse de ona boyun eğmeyi öğrenirsiniz. "
Sayfa 811Kitabı okudu
KUBİLAY
İnkılâp uğruna atıldın öne,
İnkilâp uğruna can verdin Kubilay.
Bir örnek oldun sen, mefkûremize
Işıklı bir yolu gösterdin bize.
Ne mutlu sana ki, inkılâp için,
Göğsünü ilk defa sen gerdin Kubilay.
Ne nutuk, ne çelenk, ne süslü bir bez,
Sana borcumuzu eda edemez.
Akan yaşlarımdan sen bunları sez,
Batanı ne çok severdir sen Kubilay
Belki de tek sorun şuydu: biz ne istediğimizi bilememiştik hiçbir zaman. Ve dolayısıyla her şeyi deniyorduk. Belki görünce istediğimiz, uğruna yaşadığımız şeyi hatırlarız diye.
Sayfa 66
