O halde canını yakmadan usul usul diyor ve öyle de yapıyor. Yavaş ve derinden ta ki içimdeki arzu büyüyüp
büyüyüp patlayana ve beni kollarım bacaklanm açık onun altında inletene dek devam eden tatlı bir işkence.
Hemen sonra o da orgazm oluyor beni sımsıkı kavrayıp son bir hamle yapıp üzerime yığılıyor.
Ne varsa eskilerde var diyerek mırıldanıyorum ve Damien’ı güldürüyorum.
Birkaç dakika öylece karanlıkta yatıp okyanusun sesini dinliyoruz. Derken Damien elimi tutarak Haydi bir
duş alıp karnımızı doyuralım. diyor.
Sayfa 114
"Sahi, ne varsa eskilerde var."
Ne varsa eskilerde var diye boşuna dememişler.Başım çatlıyordu başıma yazmayı sardım çok iyi geldi.
Yeni hayata, insanlara ayak uyduramıyorum çoğu zaman.
Bazen ne varsa eskilerde var diyip geçmişte takılı kalmak istiyor insan.
~m.b
Ne varsa eskilerde var, vesselam !
Karaca
@Karaca8
·27 Şubat 12:31
Diz çöküp başımı ayağına koyayım
Kalkınca da canımı sana feda edeyim.
Sayfa 56 - Türkiye iş bankasıKitabı okudu
Salkım Söğüt 2
Ne varsa eskilerde var...
~ Mustafa Özarslan
~ Arzu Görücü
~ Hakan Yeşilyurt
~ Kazım Koyuncu
Albümdeki favori parçam: "Piraye"
Ne Varsa Eskilerde Var
Milattan önce 1000’lerde Mısır’da yazılan aşk mektupları, “Onu görmek beni iyileştiriyor, konuşması beni güçlendiriyor,” diye başlıyordu.
Risâle-i Mahbûb
Üsküdar'a gittim bugün. Hava öylesine güzel, Üsküdar öylesine kalabalık. Kalabalığın uğultusu işitiliyor...Göğün payıma düşen kısmında şu ilginç satırları okudum:
Her uğultunun, her gürültünün kubbesini sükûtun sütunları ayakta tutar. Kulağı işitmez kılan her yüksek ses sükûtun üzerine devrilir.
İç sesime kulak
Onu bunu bilmem ne varsa eskilerde var..
Mustafa Kutlu bir hikayesinde şöyle anlatır;
"Vaktiyle ayakkabıcılar ayakkabıya dikiş atarken konuşurmuş ayakkabı ile.
Seni giyen yanlış yere gitmesin, seni giyenin yolu tekkeye düşsün..."
Şöyle özellikle "eski"lerin "yeni" konserlerini falan izlerken tüylerim diken diken oluyor. Bir süre sonra da üzüldüğümü, içimin burkulduğunu hissediyorum. Dünya artık bu kadar mutlu değil sanki...
youtu.be/ty1dwBCR6D0?fea...
“Ne varsa eskilerde var, eski toprak onlar!” diye andıklarımız, bugünün teknolojik imkânlarına sahip değillerdi ancak binlerce yıldır aktarılan tecrübeleri ve irfanı muhafaza edebilmişlerdi. Peki her şeyini teknolojiye emanet(!) eden bizler, uhdemizdeki emanetler olan ruhumuzu, bedenimizi, dinimizi, evladü iyalimizi, işimizi, tabiatı, hayvanları ne kadar koruyup kollayabiliyor, ne derece riayet edebiliyoruz acaba?
