Osman, bence sen Şebnem’e aşık değildin. İyi markalı bir dolma kalemine, güderi kaplı defterine, masa lambana, BMW ne hayran olduğun gibi hayrandın sadece. Şebnem güzeldi, farklıydı, fark ediliyordu. Ağladığında da sevdim diyebildim mi mesela, içine kapandığında çıkarmak istedin mi? Yanına yakışıp herkesi hayran bırakmasaydı yine onun için sayfalarca yazabilir miydin? Görmezden geldin!!! Kötü şeyleri hafızamda tutamıyorum deyip geçtin gittin değil mi? Yazamadın, yazarken bile görmezden geldin. Günlüğüne bile dürüst değildin.
Şebnem, iyi ki cesaret ettin. Ne kadar kimsenin düşüncesini değiştirememiş olsanda şöyle bir rahatlarını bozdun, düzenlerini altüst ettin ya olsun yine konuşsunlar arkandan. Senin derdinde kimsenin düşüncesini değiştirmek değildi zaten. Rahatlarına çomak sokmaktı. Yaptın.
Bence intihar etmedin Osman. O kadar vicdanlı değildin ki. Vicdan azabı çekesin. Ve çok korkaktın. Kormaktan geldi zaten başına ne geldiyse. Babasının oğluydun, kardeşin farklı bir versiyonu sen Nişantaşı versiyonu.
#ayfertunç nasıl bir yazı diline sahip ki resmen esir alıyor. İyi yazarların kurgu yeteneğine, kurgu ile beraber entellektüel bilgi birikimi ya da çok iyi araştırmacı olmalarına, insan karakterini bu kadar iyi anlatabilmelerine hayranım ve iyi yazarların dahi olduklarını düşünüyorum. Klasikleri okurken yenileri doğacak mı düşünürüm. Doğmuş.
