Destan
D E S T A N (Şiirinden)
Durun kalabalıklar, bu cadde çıkmaz sokak!
Haykırsam kollarımı, makas gibi açarak:
Durun durun bir dünya, iniyor tepemizden,
Çatırtılar geliyor, karanlık kubbemizden.
Türk cemiyeti, İslam vecd ve aşkını kaybetmeye başladığı Kanuni devrinden sonra emrindeki Yeniçeri arslanının, ne pars ne sırtlan, ne akrep, ne yılan, hiçbir yırtıcı ve sokucu hayvan cinsinin beceremeyeceği şekilde, pençesini, dişini, kıskacını, iğnesini beynine geçirdiğini görmüş; ve ancak satıh üstü ıslahat ve dıştan macunlanma hengamesi altında askerini, bir daha, yeniçeriliğin başındaki fikir ve ideal ordusu manasına erdirememiştir.
Eserin Yazılış Hikayesi ve İlk Temsili Hakkında
“Hikayesi de, mânâ da kendi maceram.. Tezi, insan idrakinin ufuk noktasındaki hakikat ve Allah..Muhsin Ertuğrul’un bizzat oynadığı, ateş içinde kavrularak oynadığı, geçirdiğim büyük ruh çilesinin sahne destanı “Bir Adam Yaratmak” “
Zor olan, nuru dıştan değil, içten savunmak;
Aşılamaz tek engel, oldum diye avunmak...
(Durur, gözlerini Yüksel'e saplar) Adamı camide gördün; camiye niçin gittin? Niçin gidilirse onun için mi?
YÜKSEL — Plânımı yapmak için... Belki kırk kere gittim.
RECAİ — Kırkında da adama tesadüf ettin mi?
YÜKSEL — Ettim. Daima namaz biterken gittim de ondan.
RECAİ — Ne yapıyordu adam?
YÜKSEL — Kalın bir mermer direğin gerisinde,
Sayfa 39 - BÜYÜK DOĞU YAYINLARIKitabı okudu
