İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya. Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak. Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir; Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat; Şu çıkan buluta bak, bu inen suya inat!
"Sabık Şair" ifadesi bu kadar bâtıl!.. O kadar bâtıl ki, doğrudan doğruya fiil bakımından bile... Sabık şair "Çile" den başlayarak "Sakarya Türküsü, "Zindandan Mehmed'e Mektup" ve daha niceleri gibi, şiirde ve her şeyde ön eserlerini bu sabık şair çığırında yazmış ve belirtildiği gibi "lâhik -yetişen ulaşan- şair" devrinin bir buçuk ciltlik verimini bu devre içinde 80 cilde ulaştırmıştır. Ne çare ki, Bâbıâli katırlarına saman yerine (orkide) verilirse, katır onu tükürür ve "nerede benim samanım ve samanımın şiiri?" diye anırır...
Sayfa 265 - Sabık Şair, 2. Baskı 1976, Büyük Doğu YayınlarıKitabı okudu
İnsan bu, su misali, kıvrım kıvrım akar ya;
Bir yanda akan benim, öbür yanda Sakarya.
Su iner yokuşlardan, hep basamak basamak;
Benimse alın yazım, yokuşlarda susamak.
Her şey akar, su, tarih, yıldız, insan ve fikir;
Oluklar çift; birinden nur akar; birinden kir.
Akışta demetlenmiş, büyük, küçük, kâinat;
Şu çıkan buluta bak, bu inen suya