Selamun aleyküm arkadaşlar.
Benim 'en verimlerimden biri' diyerek ideolocya örgüsü kapsamına aldığı değerli kitap...
Batı tefekkürü, felsefesi fark etmez. Önce batıdan başlayalım. Ruhu bile maddeye akılla sindirmeye çalışan ve hakikati sadece akılla arayan, en son kendi kendinden kopup maddede zirve, ruhta yok olan taraf. Batı tefekkürünü üstad milattan önce kısaca içlerindeki tezatlarla birlikte ele alarak her birinin diğerini düzeltiyim derken kendindeki eksikliği sahte mantıkla düzeltmeye çalışan, en son bunların büyüklerinden akla düşenin kendini inkar etmesidir diyerek bozguna uğratan ve uğratan kişinin kendi içindeki yokluğu şeklinde üstad açıklamış.
İslâm tasavvufundan önce ise bizden bahsedelim. Biz maddeyi tahakkümümüze almamız gerekirken, ruhunu kaybetmiş taraf.
Tasavvufun, Hz. Peygamber (s.a.v.)'in bâtını olduğunu ve tasavvufun sonradan ortaya çıkmadığını, felsefeden farkı ve felsefeden doğmadığını, sahte müslümanlar vs. tarafından hakikatinden uzaklaştırıldığını, tasavvuftaki en önemli meseleleri (zaman, vahdet-i vücüd, bazı tasavvuf şeyhlerinin halleri vs.) açıklandığı baş kitaplardan birisi.
Okurken zorlandığım, anlamakta güçlük çektiğim, bazen okuduğumu tekrar tekrar okumak zorunda kaldığım ama çokta zevk aldığım eser... Bu kitap bana göre üstadın okunması gerek değil zorunda olunan kitaplarından... İyi okumalar...
