Diyorlar be
Dünyanın hiç bir yerinde ölene katil demiyorlar..
...
Dünyanın hiç bir yerinde öldürene insan demiyorlar..
Ben kendimi bir yük gibi özlemlerimde biriktirdim ...
Gitme dedim.
Gitme!
Duyulmadı
Duymadı..
Görmeseydim
Bllmeseydlm
Şahitliği ne ağır ölümün
Roboski..:(
Öldük biz
Yarım kaldık
Dağın ardı öksüz
Öte yanı yetim
Çığlık
Çığlık bastı ortalığı
Uzaktan duyduk
Elimizi tutan Yok
Güvendiği dağlar kar altındaydı ve o da anlamıştı kendi gerçeğini.
Duvarlara yazi yazmişsinuz doğri midur?
"Doğrudur"dedik.
Zaten înkar etme şansımız yok, üstümüz başımız, ellerimiz boya. Suçüstü yakalanmışız.
" Peki ne yazdunuz?"
" Yaşasın halkların kardeşliği, kahrolsun faşizm, kahrolsun ağalık ve şeyhlik! Yaşasın özgürlük, yazdık efendim! "
Kürt değilsek eğer, dedem niye hiç Türkçe bilmiyor ya da konuşmuyordu? Dedemin yaşadığı dönemdeki aile pratiğimizle, hocaların, kitaplarımın anlattıkları tutmuyordu birbirini. Adam haklıydı.
Demek ki Kürd'üz biz.
Yani Kürd'müşüz!
Onun doğruları benim hayallerimi yerle bir etmişti.
Ait olduğu bedenden ayrılmış bir kafa Yere düştü ...
Ait olduğu bedenden ayrılmış bir kol Epeyce uzakta
Başka bir bedene ait parçalarla buluştu ...
Sonra yavaş yavaş kaybolmaya başladı ışıklar
Gözleri karardı
Karardı ortalık
Her şey kara
Kapkara oldu ...
Yağmur yağsın istedim bugün
Geçen zamanın esrikliğine inat!
Savrulmaya durmuşken bir dal parçası, masum, yalnız ve kimsesizdi karanlık ...
Ben kendimi bir yük gibi özlemlerimde biriktirdim ...