Allah Selahaddin Eyyubi’ye rahmet etsin! O, gülümsemeyi bile kendisine yasaklamıştı. Bazı yakınları “Peygamber, devamlı gülümserdi.” diyerek onu kınadıklarında ise şöyle derdi: “Nasıl güleyim? Mescid-i Aksa Allah’ın düşmanlarının işgali altındadır. Hayır! Allah’a andolsun ki, orayı kurtarıncaya kadar gülmeyeceğim ve gerekirse o yolda öleceğim.”
Sayfa 41Kitabı okudu
Karaladım işte bir şeyler... (:
BİR DEFTERİN SONU
Bir defterim vardı benim. Adı Aşk'tı. İlk kapağı açıp da bir şeyler yazmadan önce, nasıl da masum ve korkaktım. Bir süre açmadım o defteri. Sonra bir gün aniden açıvermiştim ve doldurmaya başladım. İlk satırlar güzeldi, mutluydum, keyifliydim yazarken. Biraz daha yazmaya devam ettikçe bana acı vermeye başladı bu satırlar,
