Türkiye
Türkiye'nin güncel olarak birçok cephede savaşması maalesef zor olacaktır. Cepheler ise; ekonomi, eğitim, toplumsal olaylar, kültürel evrim ve plansız göçtür.
Ekonomi cephesinde verilen yanlış ataklar maalesef bu yarayı daha karmaşık bir hale getirmiştir. Bu kararlar sonucunda maalesef yüksek enflasyon, döviz kuru dalgalanmaları, işsizlik,
tam bir salak.neden sorusuna karşılık çok fazla.hos değil.bildirimini yapmak da aynı şekilde.kafam resetlendi bu arada.beynimin içinde cehennemi yasatiyorum kendime.21 yili silip atamıyor muyuza çok yakınım.noldugunu biliyorum.bilmiyorken belirsizlik varken de boktandi.su an aynı boktanlik mevcut.argodan da nefret ederdim.sonra her şeyi bıraktım.idealler, ideolojiler, geceli gündüzlü irdelercesine mantıkli izlenceler.hepsini bıraktım.bu sondu bu arada bence.kisisel konulardan da nefret ediyorum.degisim için de çok geç.okumuyorum yazmıyorum izlemiyorum.gorunurde sorun yok.igrenc iletişimler içerisindeyim.dert yanmiyorum.sonucta.sonuc.dongu döngü döngü.cark sürekli aynı yönde.herkes yerinde.evet evet güneş yerinde her şey yolunda.core of nature dinleyeceğim son kez.bu kadar sanırım yorucu bir kafayım cidden yorucu benim kendimi dinlemek.yazdiklarimi yeniden okuyan biri de değilim.sizi de hiç sevmiyorum.
Karalama1
Son yıllarda çok kitap okuduğumdan olsa gerek, yazarlara özendiğim zamanlar oluyor. Bir şeyler anlatma, ahkam kesme, bir şeyleri tanımlama, o şey hakkında yargılarda bulunma ve o şey hakkında hüküm verme ihtiyacı mı desem bunun adına, bilemiyorum. O kadar anlatılmaya, tanımlanmaya, hakkında yargılarda bulunulup, hüküm verilmeye muhtaç konu varki,
Eskiden belirsizlik duygusuna tahammül edemezdim.Hala belirsizlik duygusu hoşuma gitmiyor ama hayatımda artık kadrolu bir yer aldı.Eskiden kızdığımda öfkem demir olurdu, şuan boşluğa bakıyorum.Öfkeden içimin titrediği anlar olsa da.Eskiden yaşamaya pek de gerek yok derdim, şuan önümüzdeki çeyrek yılı bir göreyim, birilerinin ve kendimin bana ihtiyacı var diyorum.Eskiden acı ile ölüm ile sınananın acısını kalbimin en derininde duyardım, ama şuan bu acıların içinde, bu acıların sessizliğini dinliyorum.Eskiden yaşadıklarımın neden benim başıma geldiğini ısrarla sorar günlerce düşünürdüm, şuan cevabı duymaya hazır olmadıkça cevabın gelmeyeceğini, belki de aciz insan zihnimle bu cevabı hiçbir zaman dünya hayatında kavrayamayacağımı anlıyorum.Eskiden gelecekteki günler ve yıllar ile ilgili kaygı dolu planlar yapıp en doğrusunun nasıl olacağını, olmasi muhtemel bu acilara nasil katlanacagimi dusunup dalar ve uyuyamazken şimdi gelecek geldiğinde Allah'ın da o sabrı ve çözüm yollarını, hiç değilse tahammül yollarini bana gosterecegine yurekten inaniyorum.Tabi yine de Allah'tan önümüzdeki günlerde beni bu ateş çemberinden, bu zehir zembereklikten çekip almasını, tüm bunlardan tahammül ve sabır gerek olmaksizin cekip cikarmasini diliyorum..Fezaya bakıp sihhatli oldugunu hissediyorsan, sevdiklerin de sihhatliyse dünyanın en şanslı insanısın.Her şey bir imtihan.
....
Neoliberalizmin son tuzağı: Mindfulness
Mindfulness, Oprah Winfrey ve Goldie Hawn gibi ünlülerin de desteğini alarak anaakıma yerleşti. Meditasyon koçları, keşişler ve nörobilimciler Davos’a giderek Dünya Ekonomik Forumu’na katılan CEO’lara konunun inceliklerini anlattı. Mindfulness hareketinin kurucuları bir tür misyonere dönüştü. Bilim ve
Spinoza ve aşkın diyalektiği
Psikanalist Jacques Lacan Seminer'inin IV No'lu kitabında "aşkın yüce anından" bahsetmişti (le moment sublime de l'amour). Bu yüce an "aşkın iade edildiği" andır... Sevgi her zaman karşılığını aynıyla bekleyen bir duygu olarak görünür burada... Bir karşılıklılık beklentisi --ve çok basitleştirirsek, birini