Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
248 syf.
9/10 puan verdi
Olaylarla Türkiye Ekonomisi kitabı gerçekten isminin hakkını veriyor. Cumhuriyet'in ilk yıllarından başlayarak 2001 Krizine kadar ülkenin yaşadığı ekonomik sorunların tarafsız bir şekilde kaleme alındığını söyleyebilirim. İkinci kitabın geleceğini söylemişler. Herhâlde ikinci kitap 2023 yılında çıkar diye tahmin ediyorum. Çok büyük ihtimalle
İnsanın kendi benliği ile sağlam bir ilişki kurması çok önemlidir. Kendimizi sürekli olumlamalı ve iyi düşünmeliyiz. Aksi takdirde başımıza gelecekleri sürekli talihsizlik olarak adlandırırırz. Aslında bu bilinçaltımızın bize oynadığı bir oyundur. Gerçekleşmeyen düşüncelerimiz için sürekli neden olmuyor diye düşünebilirsiniz. Bunun cevabı çok basit. Beynimiz sürekli olumsuz düşünmeye sürükler bizleri. Gerçekleşmesini istediğimiz her şeyi beynimiz geri plana atıyor ne yazıkki. Kendimiz için doğru olanı seçtiğimiz sürece isteyipte gerçekleştiremeyeceğimiz hiçbir şey yok. Bunda çekim yasasının da önemi çok büyüktür. Olumlamayı seçtiğimiz sürece kendimiz de değişmeye başlarız. Yeter ki isteyelim. Kitapta benim ilgimi çeken yer ise geçmişimizin tekrar kurgulanması oldu. Geçmişte yaşadıklarımız her şey bugün olan bizi ortaya çıkarır. Eğer geçmişte silik, sessiz sakin bir insansak ve bunu kabullenmişsek bu düşünce yakamıza yapışır. Ancak geçmişte ne olursak olalım gelecek bizim elimizde. Kendimizi yeniden inşa edebiliriz. Emin olun ki bunu başardığınızda sizden daha mutlu kimse olmayacak.
Kitap, çekim yasasının önemini, hayatımızı olumlu yöne çevirmeyi vurguluyor. Nasıl bir insan olursak olalım şuan yaşadığımız zaman bizim elimizde. Yeter ki isteyelim ve beynimize bunu kabullendirelim. Bilinçaltı öyle bir oyuncudur ki bizleri sürekli olumsuzluğa iter ve bizde bu düşünceleri itiraz etmeden kabul ederiz. Oysaki karşı çıkacak kadar güçlüyüz. Severek okuduğum bir kişisel gelişim kitabıydı. Diğer kişisel gelişim kitaplardan farklı olarak insanlara pozitifliği aşılıyor.
Dönüşüm & Franz Kafka
○Eserde aslında böcekten değil haşereden bahsediliyor. Kafka’nın böcek değil de haşere demesinin nedeni, haşerenin hem topluma ve ailesine faydalı olmayan insan, hem de değersiz kişi anlamında olmasıdır. Kitap toplumun farklı olanlara yaptığı muamele hakkında fikir veriyor. Ayrıca bazı yayın evleri kapağına böcek resmi koyuyor, halbuki Kafka:
Serra’nın adım adım değil koşarak hayata dalmasını okuyoruz bu kitapta bana göre. En başından en sonuna kadar Serra için her şey çok güzeldi. Her şey yolundaydı. Üniversiteyi Ankara’da, istediği bölümü kazanmış, arkadaşı Dilek ile de eve çıkmasıyla başlıyor kitap. Sonra ise hemen arkadaşlar ediniyor, iki kişi ona aşık oluyor, geziler, programlar,
#sylvianınincikolyesi
#ciniusyayınları
“Tanrı’nın elbette bir cezası olacak Nari, fakat bazı cezalar bu dünya'da verilmeli... İnsanların ruhları yapmış oldukları kötülüklerin içine gömülmeli."
.
BAZEN DÜŞÜNCELERİN ALFABESİ OLMUYOR
Herkese Merhaba ️
Bugün sizlere severek okuduğum, çokça betimlemeli harika bir kitap bırakıyorum.
Uzun zamandır rafımda duruyordu ve kitaptaki bazı öğretiler gibi insan gözünün önündeki hazineyi bazen fark edemiyor. Olaylar insanda üzüntü yaşatsa bile çok değerli tecrübelere şahit olmanıza fırsat tanıyor. Üzüntülerim yoğun olduğu yazıların arasına yerleştirdiği hikayeler hem eğlendiriyor hem de bir şeyler öğretiyor, çok ilginç bu zıt şeylerin bir arada uyum içinde olması. Hayatta başımıza gelen zorlukların o an bir nedeni olmuyor ama üzerinden zaman geçtikten sonra bazen bir neden görebiliyoruz. Travmalardan büyük bilgelikler doğabiliyor. Gelen acı olaylar, insanı çok fazla büyütüyor. Bu kitap hakkında kişisel görüşlerimin hepsini yazmak istesem bir bu kadar kitap da buraya ben yazarım desem çok abartmış olmam. Kitaptaki olaylar kendi yaşantımla çok bağdaşıyor ve o yüzden en az bende kitaptaki kadar söz edebilirim diye düşünüyorum. Eğer elinize bu kitabı okuma fırsatı geçtiyse bilin ki çok şanslısınız.
Beni okul yıllarıma götüren bu kitabı her okuyuşumda mutlu oluyorum. Her okuyanın da benzer duygular yaşayacağına inanıyorum.
Kitabın içeriğine çok girmeden neleri sevdiğimi yazacağım. Önceliği kitabın ismine veriyorum: Gençlik, Müzik ve Sonsuz Düşler. Kitaba daha uygun bir ad olamazdı.
Bu arada isimden bahsetmişken üç hikâyenin de adını
Yaralı Venüs kitabında 4 arkadaşın (görünümde arkadaş) dramını okuyoruz. Kitap aslında karkaterleri ufak ufak tanıtmayla başlıyor ve ilerleyen kısımlarda karakterler üzerinde bir hakimiyet kuruyorsunuz ve karakterler aşırı derinleşiyor. Bu kadar gerçekçi hissettirmesi bi' noktada ürpermeme neden oldu.
Kitap beni çok farklı hissettirdi. Kitap olay örgüsünden daha ziyade karakterlerin gelişimi ve onların genel olarak yaşamları, geçmişleri ve hislerine yönelik bir kitap. Okurken çok farklı duygulara sahip olmamın sebebi de kesinlikle buydu bence.
Ayrıca kitap hakkında 2-3 tane yorum dışında ne bu uygulamada ne de yabancı mecralarda bir yazı gördüm. O yüzden kitap hakkında diğer insanlar ne demiş ne düşünmüş bunun hakkında hiçbir fikrim yok. İkinci bir fikir alamadığım için de bir boşluk gibi kaldı kitap içimde :(.
Karakterlere yönelik ve olayların üstü kapalı anlatıldığı kitaplar pek akılda kalıcı olmuyor. Sadece bana hissettirdikleri ve karakterler hakkındaki tektük şeyler hatırlanıyor.
Dediğim gibi yazar, kitapta herhangi bir kaos olsa dahi karakterler üzerine yoğunlaşmış. Bu nedenle bir noktada göğsümün sıkıştığını bile hissettim.
Muhtemelen bunu okuduğum her kitaba diyorumdur fakat Yaralı Venüs kitabını tekrardan okumak hissediyorum o duyguyu tekrardan hissetmek için. Bi' kitaba karşı bu kadar yakın hissettirmenin verdiği o rahatsızlık hissi bile güzel geldi bir noktada. Hikaye ağır geldiği için okuyamadığım zamanlar oldu ve oturup düşündüm falan. Bu yaz tekrardan okurum diye umuyorum.
Karakterlere yönelik rahat hissettiren bir kitap okumak isteyenler kesinlikle okusun!!
Bak Hele:)
Bir keresinde bir akrabam vardı ayrıntı lazım değil, üvey dayımın büyük ve deli dolu esmer kızı Mizgin:) işte bu kızla biz daha 10 yaşlarındayken oruçluyduk. Tekne orucu derler ya ondan işte. Sonracığıma efenim bu kız ve ailesi annenneme tatile geliyorlar ya, bu yaşlı ve huysuz kadıncağız kızmasın diye, o yarım yamalak tuttuğu orucu da bozarken
“Beni öldürmeyen şey, beni güçlü kılar.”
Utanmak, belkide insan olmanın gerekliliğinin en temel nedenlerinden biri.
Kitabın ana bir karakteri David Lurie adında bir adam. Kendisi Cape Town’da yaşayan bir edebiyat profesörü; mürekkep yutmuş, sanatın her dalında iyi bir zevki olan tipler vardır ya, hah işte onlardan. Ama yazar gizli gizli, belki de apaçık şekilde, kitabın başında nasıl
