_Tanrı, "Işık hızından daha hızlı gitmeyeceksiniz!" deseydi mesela. Halk da, bu buyruğun ne hakkında olduğunu bilmiyoruz ama tüm diğer buyruklar gibi ona da uyuyoruz mu diyecekti? Anlamadan körü körüne bir şeye bağlanmak bağnazlıktır. Gelecekte karşımıza Maxwell çıkar ve bizi manyetizma ve ışık hızı hakkında aydınlatır mı diyeceklerdi?
Depreme dair...
Birçok kitapta kendimizi ifade edecek alıntı bulabiliriz ama on binlerce kitap okumuş olsak bile bazı duyguları ifade edemeyiz. İnsanlık olarak kelime daracağımız mı yetmiyor ifade etmeye acaba? Olabilir, yaşadıklarımızın ağırlığı dilimizin tutulmasına neden olur, konuşmayı unuturuz...
Yemek yiyoruz, uyku uyuyoruz, dışarı çıkıyoruz... İnsani faaliyetleri yerine getiriyoruz ama içimizde bir burukluk var...
Ya da şöyle ifade edeyim: yemek yemeye utandığımız, uyku uyumaya utandığımız an bir tarafımızı da kaybettiğimiz an oldu. O zaman utandığım kadar hiçbir zaman utanmadım.
Şimdi düşünüyorum da "Ne yaşadık biz?" diye kendimi sorguluyorum. Travma böyle atlatılırmış rüya görmüşsünüz gibi tesiri zamanla azalırmış. Evet ilk günkü gibi değil ama sorunlar ilk günkü gibiyken tesirin azalmasını beklemek biraz saçma geliyor.
Bir yerde okumuştum "Meşguliyet acıyı unutmak için yapılacak en iyi faaliyettir." diye.
Evet acının tesirini azaltmamız gerekir ama o acıyı asla unutmamalıyız. Unutmamalıyız ki bir daha o şiddette bir acı yaşamamak adına alabileceğimiz bütün tedbirleri almak için.
09/09/23
Cumartesi
neden bu kadar az seçeneğim var? en aşağılık solucanlar gibi yaşıyoruz. her zaman yenik, yenildikçe yemek yapıyor, yiyor, uyuyoruz. sevdiğimiz herkes ölüyor. yine de yaşamdan vazgeçmek söz konusu olmuyor.
Sayfa 82Kitabı okudu
