Bilmez Miyim Hiç
Bilmez miyim hiç bütün bu sözler ne der ona
Bu sözler ve bu sözlerin içinde çırpınan uzaklıklar
Dolaşıyorum bir başıma, ortalıkta kimsecikler yok
Kıyılar da bomboş, kır yolları da
Soluğumu duyuyorum ara sıra, bir onu duyuyorum
Duymuyorum belki de, biliyorum yalnızca
Ayaklarımın altında yaban naneleri, kekikler
Yol kenarında bir kapı, tahta
Peki,
Başımı her kaldırdığımda gördüğüm şeyin şemsiyemin karanlığı olması,hayatımın fragmanını izlemek gibiydi.Karanlık olan her şey hayatıma benziyordu.Şemsiyenin siyah tonu bana kendimi gösteriyordu sanki.İçinde bulunduğumuz bu enkaz,bizi karartan bu şemsiyeler,içimdeki boşluk,zamanımın durduğu hissi,hepsi öylesine tanıdıktı ki sanki zaten hayatım boyunca verdiğim mücadelenin devamını yaşıyordum.
Sank çark dönmüyordu,dişliler birbirine değip akmıyordu,akrep ve yelkovan birbirini takip etmiyordu,zaman ilerlemiyordu,hayat durmuştu.Sanki hayat yolumdaki taşlar hep pürüzlüydü,her şey ben ilerlerken canımı yakmak üzerine kurgulanmıştı,üzerinden geçtiğim yollar beni yaralıyordu,bana giden yollar hep kapalıydı.Hayatım bana bunu neden yapıyordu?
Bilmez Miyim Hiç...
Bilmez miyim hiç bütün bu sözler ne der ona
Bu sözler ve bu sözlerin içinde çırpınan uzaklıklar
Dolaşıyorum bir başıma, ortalıkta kimsecikler yok
Kıyılar da bomboş, kır yolları da
Soluğumu duyuyorum ara sıra, bir onu duyuyorum
Duymuyorum belki de, biliyorum yalnızca
Ayaklarımın altında yaban naneleri, kekikler
Yol kenarında bir kapı, tahta
Peki,
Ne biçim konuşmalar beklediğini bilmez değilim. Bir hıyarağası elini tutup evlenme önerisinde bulunacak... Sana bunu öğrettiler değil mi? Düş yoksunu bir hıyarağası... Belki seni sevdiğini de söyler... Neden söylemesin ki? Yalan olduktan sonra. Çünkü sevdiği sen değilsindir, el değmemişliğindir olsa olsa. Bilmem, anlatabiliyor muyum? Efendim?..
Sayfa 31 - YKY
Belki seni sevdiğini söyler... Neden söylemesin ki? Yalan olduktan sonra.
Sayfa 31
Bilmez Miyim Hiç
Bilmez miyim hiç bütün bu sözler ne der ona
Bu sözler ve bu sözlerin içinde çırpınan uzaklıklar
Dolaşıyorum bir başıma, ortalıkta kimsecikler yok
Kıyılar da bomboş, kır yolları da
Soluğumu duyuyorum ara sıra, bir onu duyuyorum
Duymuyorum belki de, biliyorum yalnızca
Ayaklarımın altında yaban naneleri, kekikler
Yol kenarında bir kapı, tahta
Peki,
Her gün farklı bir adla anılsa daha iyi olurdu, farklı bir sayısı olsa, her ayın farklı bir ismi olsa; dönüp durmaktansa ilerlemeye devam etse. Saatler de dönüyor, saniye yelkovanı yakalıyor, yelkovan da gün sonunda akrebi; hepsi buluştuktan sonra silbaştan, hafta bitinceye; sonra hepsi ayın sonuna kadar birbirini kovalıyor, bu böyle devam ediyor. Çoğu zaman neden başımın döndüğü anlaşılıyor... Düz bir çizgi değil, bir kısır döngü bu. Yani kısaca her şey anlamsız bir yığın halinde hareket ediyor, daha en başından binmemiş olmam gereken bir atlı karınca bu ve her turu bana fazla geliyor.
Sayfa 134Kitabı okudu
BİLİYOR MUSUN?
Biliyor musun?
İçimi dökmek istedim sana.
İçimi dökmek, yana yakıla.
Başı koparılmış bir serçe gibi,
Zavallı çırpına çırpına.
Kanatlarım kırık,
Uçamıyorum bir başıma.
Boynu bükük bir çiçek olurum,
Sanki çark dönmüyordu, dişliler birbirine değip akmıyordu, akrep ve yelkovan birbirini takip etmiyordu, zaman ilerlemiyordu, hayat durmuştu. Sanki hayat yolumdaki taşlar hep pürüzlüydü, her şey ben ilerlerken canımı yakmak üzerine kurgulanmıştı, üzerinden geçtiğim yollar beni yaralıyordu, bana giden yollar hep kapalıydı. Hayatım bana bunu neden yapıyordu?
Sayfa 124 - İndigo KitapKitabı okudu
Bir hıyarağası elini tutup evlenme önerisinde bulunacak Sana bunu öğrettiler değil mi? Düş yoksunu bir hıyarağası Belki seni sevdiğini de söyler Neden söylemesin ki? Yalan olduktan sonra. Çünkü sevdiği sen değilsindir, el değmemişliğindir olsa olsa.
Saatleri saydim
Zaman gecmeden karanlik bastirdi
cam kenarinda suretinle konustum
duvardaki saate baktim yelkovan ilerledikce
kalbimin ritmi hizlandi
ritim tutturamadim
sabah olsun diye
gunesi bekledim
neden mi! Sen gel diye ...
Günün en uzun vakti akıyor usulca
Kaybetmişlik ve tükenmişliğimiz üstüne
Kan kaybediyor yelkovan gidişine
Susar gibi koşarak gidiyorsun
Belli bıraktığına huzuru almaya gidiyorsun
Loş ışığında kahveni
Bak ve dinle
Rüzgar var düşün içinde
Hoş bir ninni, anne sedası gibi
Rüzgarın estiği düşün içinde
Bak ve dinle
Ufuksuz denizlerin birinde
Bir fenerin olduğunu
Yolunu kaybettiğinde hatırla
Neden fenerin orda olduğunu
Gör onu ve dinle
Işıklar parlıyor içinde
Unutma diyorum ama sen anla
Anlat kim var fenerin bağlı olduğu limanda...