Saatlerin dönüş yönü neden sağa doğrudur?
Bugüne kadar hiç aklımıza gelmeyen saatlerin dönüş yönünün neden sağa doğru olduğunu hiç düşündünüz mü? Bunun nedeni İlk olarak eski Mısırlılara dayandırılmaktadır, ilk mısırlılar güneşin her gün düzenli bir hareketle doğup, belirli zamanlarda gökyüzünün aynı noktalarında bulunup, battığını gözlemlediler ve bunun bir günü zaman parçalarına ayırmada kullanılabileceğini keşfettiler. Böylece güneşin bu hareketinden yararlanarak ilk güneş saatini yaptılar. Bu saat, meydanlık bir yere yüksek bir taş koymak ve güneşin hareketi sırasında, bu taşın gölgesini takip etmekten ibaretti. Mısır, konumu itibari ile kuzey yarım kürede fakat ekvatora da yakın bir ülke olduğundan, güneş doğduğunda, gölge hemen tam batıda oluşuyor, güneş yükseldikçe gölge kuzeye, yani sağa doğru hareket ederek, güneş batışında doğu yönüne ulaşıyordu. Yani gölge bugünkü tüm saatlerin akrep ve yelkovanında olduğu gibi soldan sağa doğru dönüyordu. Daha sonraları, pendulumlu, pilli saatlerde de yön değişmedi, hatta sağa doğru dönüşler "saat yönüne dönüş" diye adlandırılır oldu. Avustralya gibi ekvatorun güneyindeki ülkelerde, güneş doğarken taşın gölgesi güneye düşer ve güneş yükseldikçe sola doğru dönüş yapar. İlk saat orada keşfedilseydi, bugün akrep ve yelkovan ters yönde dönüyor olabilirdi.
Neden Kitap YayınlarıKitabı okudu
🌿
Damıtılmış fikirler
Gecelerde çekilmiş çilesi
Kıvranırken akrep yelkovan
Sabahın doğum sancısı
Neden ki ferahlatır yüreğimi
Razıydım ve razıydı zihnim
Kolayda ki zorun yalnızlığına
O sıra gönül sessiz
Hissetiği önemsiz
Haşa önemsiz derken
Nasıl yani değersiz mi
Oysa ki âlem kalpten ibâretken
Yazmadım ben zaten
Hele siz hiç okumadınız
Yeğenim (4 yaşında) Bayramda görüntülü konuştuğumuz yerde burçlardan konu açıldı aslında akrep burcu, senin burcun ne dedim yelkovan dedi neden dedim sen normalde akrep burcusun dedim çünkü ben büyüdüm diyor anlatacaklarım bu kadar 😂😂
GECE YARISI YOLCULARI | 14
CANDAN
Elini telefona attı. Bulunduğu prizden şarjı çıkardı ve koltuğuna doğru yürüdü. Oturup, orta sehpanın üstünde duran powerbank'a şarjı taktı. Şimdi rahat rahat mesajlara bakabilirdi. İçi bir huzursuz olmuştu. Arkadaşının özeliydi sonuçta. Ama merakı daha üstün basmıştı. Whatsapp'a tekrar girdi ve en üstte duran isme tıkladı.
Ne kadar da zormuş atmak kalbimden seni , ne kadar da zormuş unutmak bütün geçmişi . Sanki bir geçmişimiz varmış gibi .
Ummak ve unutmak , ne kadar da zormuş .
Bilmem biliyor musun; ama ben her yerde seni görürken , her yerde sesini duyduğumu sanıyorken , her adını duyduğumda hala garip bir sevinçle gülerken , ne kadar da zor fırlatıp atmak seni