Gelmek yanına, hissetmek seni...
Benim için rüyaların en güzeli.
Varlığın bana armağan, yokluğun zulüm,
Bulamam böylesine güzeli.
Her anım sana varır,
Her saniyem seninle çarpar.
Bir neden bulsa aşkına dağlar,
Onlar da nedensiz ayağa kalkar.
Dokunulmasa da, görülmese de;
Kalpte yer verilir bazısına,
Nedensiz...
Cemal Süreya
Ben senin imkansız oluşunu seviyorum.
Gecenin bu vaktinde aklımda duruşunu,
Her görmek istediğimde göremeyişimi,
Ama her an seni düşünmeyi seviyorum.
Sarılmak istediğimde sarılamayışımı,
Ama sadece sana sarılmak istemeyi seviyorum.
Elini tutamayışımı seviyorum mesela,
Ama "ahh bir tutsam ellerini" diyebilmek çok başka.
Nedensiz ve fakatsız seviyorum seni,
Seni sevebilmek, sen yokken bile ruhuma şifa.
Sayıklamalar
Kafamda nedensiz cevapsız bir sürü hadise
Her şeyin bir nedeni olmalıydı bir anlamı... Bunca acının bir karşılığı olmalıydı
Karşıma geçsin göğsüme vursun ben ona bir neden soramam o bana sorsun o ki bana bahsedilmiş bir şey ama gel gelelim görelim ki bana bahsedilmiş bana emanet olan asla benim olmamış ağır bir sicil gibi bir ayıp gibi duruyor karşımda
Karşımda, aklımda, yanımda!
Dilhun 🌹
Sevmek nedir sorusu ....
Sorulmamaĺı bile.......
Sevin gitsin...
Nedensiz
Kuralsız.....
Umarsız...
Çıkarsız...
Sevin işte.....
.
Kaç gün kaldı...
Tüm sevgilerin ömrünün sonuna .....
Kaç nefes kaldı
Umuş
Bütün iyi kitapların sonunda
Bütün gündüzlerin, bütün gecelerin sonunda
Meltemi senden esen
Soluğu sende olan
Yeni bir başlangıç vardır
Parmağını sürsen elmaya, rengini anlarsın
Gözünle görsen elmayı, sesini duyarsın
Onu işitsen, yuvarlağı sende kalır
Her başlangıçta yeni bir anlam vardır.
Nedensiz bir çocuk ağlaması bile
Çok sonraki bir gülüşün başlangıcıdır.
Edip cansever
Doğan Cüceloğlu'ndan tavsiyeler...
Hayatın Anlamı Nedir?
Bu bölümde beğendiğim alıntıları sizlerle buluşturmak istedim. En beğendiğim alıntıyı hemen bu satırlarının altına koyuyorum.
"Çektiğim hiçbir acı nedensiz değil. Ben onlar sayesinde 'ben' oldum."
Acı insanı geliştirir, acı insanı kendi benliğine ulaştırır. Daha güçlü oluruz acı çektikçe, daha başı dik ve daha kendin gibi... Acı çektiğinde sahtelikler olmaz. Sahte bir tebessüm, sahte bir üzüntü... Her şey daha gerçek daha elle tutulur olur. Acı sandığımızın aksine bizi biz yapan duygudur. Acı çekmekten korkmayın, acı çektirmekten korkun...
Doğan Cüceloğlu 
Var mısın?
Neden felsefe?
Aristo'ya göre her şeyin bir nedeni vardır; şu anki inanç temellerimizi bile nedenler oluşturmaktadır, onun bulduğu nedenler. Önemli olan ise netice değil, direkt olarak neden sorusudur. Tanrıyı var eden veya herhangi bir durum, olgu veya olayı anlaşılabilir duruma getiren şey neden sorusudur. Her şey nedenlerle başlar.
Platon bunu idealar olarak gördü, Sofistler doğa yasası olarak gördüler. Samiler monoteist dinlerde nedenlerini aradılar, devletler ise politikalarında. Küçük bir çocuk bile nedenlerle mücadele etti ve anlamsız görünse bile sorduğu nedenlerle tanıdı dünyayı. Bugün ise bizler nedensiz bir şekilde, neden var olduğumuz sorusunu aramadan, sadece başkalarının nedenleri için yaşıyoruz, sorgulamadan. Antik çağda yaşasak muhtemelen o çağın en rezil insanları olurduk. Felsefe ise bizim nedenlerimiz için yaratılmış en işlevsel şey diyebiliriz.
Felsefe, yazıyla, kitapla veya sözcüklerle başlamıyor, düşünmeyle başlıyor. Neden varız, neden yokuz, neden var olduk, neden yok oluyoruz? Zaten durmadan düşündüğümüz şeyler bunlar, sadece günlük rutinde unutuyoruz düşündüklerimizi. Felsefe ise unutmamamız için en etkili yol. "Düşünüyorum öyleyse varım" ile başlayan yolculuklarımız, evreni tanımaya çalışmakla dallanıyor, yaş ve olgunluğumuz ilerledikçe ise kısıtlanıyor. Yaşamın sonlarına doğru, o evrenleri düşünen mükemmel beyinlerimiz, geçmiş yaşamımızı düşünerek yok olacak.
Nedenler için doğduk, yaşadık ve nedenler sonucunda ise yok olacağız.
