İnsan duygusal bir canlıdır. Hayatı algılama biçiminin doğal bir sonucu olarak çevresindeki olayları nedensonuç temelinde kategorize eder, “öyküleştirir”; bizim için her olayın bir sebebi, her tesadüfün bir anlamı vardır. Otobüste yanımıza oturan insana sırf “ikimiz de yeşil kazak giyiyoruz” diye gülümsememiz bu hayatta bir olay örgüsü, bir düzen, bir desen arama ihtiyacımızdan ileri gelir.
Kimse bir şey anlamıyordu. Kimse! Artık, anlam taşıyanları yiyip bitirmiştik. Mantıklı, nedensonuç ilişkileri içinde gelişen her şeyi öldürmüştük. Geri dönüş yoktu...
Doğan Kitap YayınlarıKitabı okudu
nasıl kayra bu hâle geldi? kimse bir şey anlamıyordu. kimse! artık, anlam taşıyanları yiyip bitirmiştik. mantıklı, nedensonuç ilişkileri içinde gelişen her şeyi öldürmüştük. geri dönüş yoktu..
Kayra
“Kimse bir şey anlamıyordu. Kimse! Artık, anlam taşıyanları yiyip bitirmiştik. Mantıklı, nedensonuç ilişkileri içinde gelişen her şeyi öldürmüştük. Geri dönüş yoktu...”
Doğan kitap
Neden siyah? Tabiî binlerce nedeni olabilir. Dünya üzerinde hayatları boyunca siyah giymeye karar vermiş milyonlarca kişi olmalı. Benim de onlardan bir farkım yoktu bugüne kadar. Nedenler o kadar da önemli değil. Nedenlerin değil, siyah rengin bir şekilde buluşturduğu insanlardık biz. Öncelikle karamsarlık ve umutsuzluğun simgesiydi siyah. Evet, bu nedenle giydim. Sonra geceye karışmanın ve şiddetin rengiydi. Bu nedenle de giydim. Sonra renkli insanların yanında entelektüel olanı gösterirdi siyah. Pembe kazaklı birinin hayat felsefesi merak edilmez! Ve bu nedenle de giydim. En son olarak da, kan lekeleri üzerinde kuruyunca görünmez ve daha da önemlisi zayıf gösterir ki ben bütün bu nedenlerden dolayı giydim. Tabiî, siyah giyilmesiyle ilgili nedensonuç komikliği bir yıl civarında sürer. Sonra alışkanlık haline gelmiş bir giyim tarzı, insanın hayatına aniden girip, dolabındaki diğer renkleri kıskanıp yakılmalarını sağlar...
ePUBKitabı okudu
Artık, anlam taşıyanları yiyip bitirmiştik. Mantıklı, nedensonuç ilişkileri içinde gelişen her şeyi öldürmüştük. Geri dönüş yoktu...
"Kimse
bir şey anlamıyordu. Kimse! Artık, anlam taşıyanları yiyip bitirmiştik.
Mantıklı, nedensonuç ilişkileri içinde gelişen her şeyi öldürmüştük. Geri
dönüş yoktu..."
Kimse!...
Kimse bir şey anlamıyordu. Kimse! Artık, anlam taşıyanları yiyip bitirmiştik. Mantıklı, nedensonuç ilişkileri içinde gelişen her şeyi öldürmüştük. Geri dönüş yoktu...
Anlamıyorlardı bu nefsi tahribatın nedenini. Anlamıyordu gözlerim ellerimin sırtıma, siyah deri bir kemerle çektirdiği acıları. Kimse bir şey anlamıyordu. Kimse! Artık, anlam taşıyanları yiyip bitirmiştik. Mantıklı, nedensonuç ilişkileri içinde gelişen her şeyi öldürmüştük. Geri dönüş yoktu...