Çünkü modernite insanın fıtri özlemlerine cevap veremiyor.Cevap veremediği için de insana baştan sona bunalım getiriyor.Her insan arayışa çıkamıyor.Fakat herkeste gayrişuuri bir rahatsızlık var.Belki bir kademe sonra bu rahatsızlık şuurla da fark ediliyor.
Yarabbi hayat ne kadar güzel.Ama bizim gözümüz kör, kulağımız sağır. Ancak dara düştüğümüzde, paçamız sıkıştığında görüyoruz bu güzellikleri. Bu ne kadar nimet! Bunların hangi birine şükretmeli? Etrafımda olanlara mı, hayatta kaldığıma mı?
İnsanın içindeki adalet duygusunu köreltirsek,insanın insana saygısı kalmaz.İnsanın insana itimadı,hürmeti kalmayınca da bir yerde insanlık çok şey kaybeder,hayat çirkinleşir.