"Zaman bana da bir nehir gibi geliyor. O nehirde yüzüyorum. Sular akıyor ama hangi damla arkamda, hangisi önümde; nehir mi daha hızlı akıyor, ben mi; su önüme mi geçiyor, arkamda mı kalıyor anlayamıyorum. Gerçek olan tek şey sonsuz bir akış."
Sayfa 215Kitabı okuyor
Neden beni kurtardın?
Kimsin sen? Neden beni kurtardın?
“Yapmayın bunu hiçbir şey için değmez" dedi
Hayat yaşamaya değer ,siz kıymetlisiniz hem de çok
Sesi bir nehir gibiydi huzurlu müşfik
Ve beni kollarımdan kavradı uçurumun kenarından aldı....
Hanife Çıta - Nisan
Bitti yolculuk.
Ama prangasındayım henüz bütün uzaklıkların, hiçbir kuş taşımamış beni sınırların ötesine, denize akan hiçbir nehir,
sürüklememiş aşağılara bakan yüzümü,
ne de gezinmek istemeyen uykumu kucaklamış...
Biliyorum, şimdi daha yakında dünya, ve sessiz.
ben ışıkla ve kumla doluyum
ve ağaçla doluyum
ben yolla, köprü, nehir, dalgalarla doluyum
suda bir yaprağın gölgesiyle doluyum
ne ki yalnızdır içim!
Çok ama çok uzun zaman önce Büyük Deniz’in etrafındaki bütün topraklar Kızılderililere aitti. Büyük Ruh, Kızıl Taş Ocağı’nda barış çubuğunu tüttürmüş ve tüm ulusları yanına çağırmıştı. Onun emri üzerine yüzlerindeki savaş boyalarını temizleyip sopa ve baltalarını gömdüler ve Büyük Ruh’un yaptığı tarzda kırmızı kum taşından pipolar yaptılar kendilerine. Onlar da barış çubuğu tüttürdüler. Böylece uluslar artık savaşmayı bırakmıştı ve her biri kendi nehir kıyısında yaşayıp geyik, kunduz, ayı veya bizon avlıyordu.
Sonu hüsran biten rüyalara vurgunum
Ölü bir nehir gibi zavallıyım, durgunum
İmiş
Ben bir ayna idim
Baktılar, baktım.
Gördüler, baktım,
Baktılar, gördüm.
Ne düğünler, ne doğumlar,
Ne ölümler gördüm.
En çok yalanlara öldüm..
Kırdılar,
Sayfa 42
Gidersen yıkılır bu kent, kuşlar da ölür
bir nehir gibi susarım yüzünün deltasında
“Bunca şevkle tutunmaktan hayata,
Serbest kalmış korkudan, ümitten,
Kaçar ve şükrederiz tanrılara;
Bu lütuf geldiyse hangisinden.
Bir canlı sonsuza dek ömür sürmez
Ölü adam hiçbir zaman dirilmez
En yorulmuş nehir bile dinlenmez
Denize ulaşmadan salimen.”
Sayfa 477 - SwinburneKitabı okudu
" Nehir gemisinin dümencisi olmak demek, dünya üzerindeki yaşamla tüm bağlarını koparmış, tamamen özgür bir adam olmak demekti."
Sayfa 6Kitabı okuyor
Kazananlar hep çabalayanlar oldu, yerinde sayanlar bekledikleriyle kaldı.
Sayfa 5 - Bengisu
Birleşmek
İki kişinin elleri birbirine kenetleniyor.
Yağmur toprakla buluşuyor.Nehir denize kavuşuyor.Gece gündüzle buluşuyor.
İki kalp birbirine bağlanıyor.
Sayfa 5Kitabı okuyor
