İçlerine baktığında, yetişkinler de yetişkin değildir. Dışarıdan, büyük, düşüncesiz veya ne yaptıklarını bilen kişilermiş gibi görünebilirler. Ama içleri çocukken nasılsa öyledir.
Oldukça kısa, 15 dakikada okunabilecek bir kitap ama içerisindeki resimleri incelemeye kapılırsanız daha da uzayabilir tabii. Ben hikayeyi beğendim ama içeriğindeki yetişkin dili ve çıplaklık pek bana göre değil -gerçi canım Gaiman bunu düstur edinmiş gibi (bkz.
Yıldız Tozu). Yine de aşırıya kaçmadığı görüşündeyim o yüzden çok rahatsız etmiyor. Oldukça basit anlatılmış, kafa yormuyor. Gaiman’ın hayal dünyasının genişliği beni gerçekten her defasında şaşırtıyor, bazı bazı da ürkütüyor ama çok seviyorum bu yazarı.