Hani hatırlar mısın? O sabah,okula gelmiştim.
Seni görmüştüm sende beni görmüştün.
Dakikalarca sana bakabilirdim o zaman.
Sonra ikimizinde Spor dersi vardı.
Bahçedeydik. Ben sırada duruyordum.
Sen de başkanmışsın. Onu öğrendim.
Sonra arkadaşım bana vurmuştu.
Ağlamaya başlamıştım bende.
Sen geldim yanıma, iyi Misin diye
Edebiyat-Bilim
Haddimi aşarak yazacağım bir ileti olacağını henüz yazının başındayken bildirmek istiyorum.
16 yaşında bir lise öğrencisi olarak gerçekten kitap okumaya 11-12 li yaşlarımda başladım. İlk doğru düzgün okuduğu kitap Beyaz Zambaklar Ülkesinde idi. Şuan var olan ilgi alanımla çok bağlantılı olmasada bir şeyleri düşünmeye sevketmekten daha fazlasını yapıp çözümünüde elimize verebiliyor kitaplar bunu o zaman anlamıştım. Kitaplığımda edebi değeri olan eserlere nazaran çok daha fazla bilim kitabı var. İnsanı psikolojik olarak çok farklı yerlere çekebiliyor olsada ben hâlâ yaşıtlarımın o aşk şiirlerini ve sözlerini sosyal medya gibi mecralarda paylaştıklarında ne aldıklarını çözemedim. Kendim hakkımda ki öngörüm bir an önce elimdeki kitapları bitirip bu edebiyat eserlerinde insanlar neler yaşıyor onu anlamak olacak. Ne kadar psikolojikte olsa o yazıları yazdıran(ara eleman) nöronlar ve bu nöronlar nasıl bunu yapıyor.
Saygılarımla...
Ömer Seyfettin'in 'Piç' adlı kitabından
Ömer Seyfettin'in 'Piç' adlı kitabından güzel,
bir o kadar da ilginç bir hikâyeyi paylaşmak istiyorum.
Ömer Seyfettin, asker bir yazardır.
İstiklal Savaşı'nda bir çok cephede savaşmıştır..
Filistin Cephesinde olan bir hatırasında bakın neler söylüyor..
"Alman'ların yenilmesiyle savaş bitmiş, mütareke
Şimdi buraya birsürü şey yazmak isterdim lakin az ve öz konuşcam ;
Bu zamana kadar tedavi sürecimde tek başıma savaştığım, uğraştığım için çok yorgunum. Tedavi sürecim kötü ilerlerken daha kötü sonuçlarla karşılaştım ne yazik ki artık ben içimde tutamıyorum susmak istemiyorum.
Benim tedavi sürecim 4 yılını tamamlayacak ve 08.03.23 tarihinde tanı konuldu bu süre zaffında tek başıma her şeye koşturdum gitmediğim yer hiçbir yer kalmadı ve hep sığınacak hep tutunacak bişiler istedim arkadaş aile... ama gidicek kimsem olmadı elimden tutan olmadı...
Kızgın değilim sadece çok üzgünüm ve kırgınım herkese çünkü tedavi sürecimi bildikleri halde alay ettiler küçümsediler kimse iyi misin değil misin neler yapıyorsun diye sormadi kimse ben kötü iken daha da beni kötü ettiler benim için küçük bir umut dünyalar demek idi...
Ben bu zamana kadar hep sustum sustuğum içinde az
ezilmedim, kırılmadım, üzülmedim. Hani derler ya susmak karışındaki insana verebileceğin en büyük cevaptır diye bu çok yanlış bişi ben sustuğum kadar kırıldım ha bazen konuştum da noldu siz izin vermediniz konuşmama... Ben kendi sonumu kendim getirdim
kendime yapabileceğim en büyük şeyi
yaptım hastalığa yakallattımm hasta iken daha da hasta oldum hastayım kalbim iyi değil sizin bu sahte duygu ve konuşmalarınızı kaldırmıyor. nefes alamaz hale geldim ben bunları hak edicek naptım
Bildiğim tek şey var ne zaman iyileşeceğim. Şimdi gidiyorum inşallah iyileşip geleceğim tekrardan hakkım kimde varsa helal olsun. Yürüdüğünüz yolda pişman olmamanız dileğiyle. Yolunuz açık
olsun....
ERHAN ATA
Bir Yorumdan Alıntıdır
KAFKASLIOĞLAN 123
4 gün önce (düzenlendi)
Bu bir uyarı mesajıdır !
Öncelikle Allah'ın Selamı,Rahmeti,Bereketi tüm müslümanların üzerine olsun
Lütfen devamını oku.. tuşuna basıp mesajı çok görüp geçme.
Müslümanlar Allah rızası için yazdıklarımın tamamını okuyun.Dertli birisi olarak Allah rızası için bunları söylüyorum.
Uyanın ey müslümanlar!.
Yazarların birbirine cevap vermesi güzel:)
Abdurrahman Dilipak
Girmediğimiz savaşta 22.663 kayıp
Benim adım Abdurrahman. Benim adımın 3 dayanağı var. 1-Bir sahabe adı olması, Abdurrahman b. (Avf) ra, Abdurrahman bin Ebî Bekir ra.
2-Endülüs fatihi Abdurrahman-ı Gafigi, 3-Askere giden bir daha geri dönmeyen dayımın adı olması.
Abdurrahman el Gafigi hakkında Diyanet Ansiklopedisinde özetle
Bir gün, bir evde, bir kedi
Vardı.
O gün, bir evde, o kedi
Benden sıcaklığını esirgemedi.
O gün, o evdeki o kedi
Beni bana götürdü getirdi.
Ona şarkılarımı söyledim;