İnebolu'dan Ankara'ya öküz sırtında defalarca mühimmat taşıyan, yolda donarak şehit olan Şerife Bacı; cephede, hastanede, mecliste canla başla çalışan Halide Edib; bebeğini beşikte bırakıp cepheye koşan Nene Hatun, kadındır.
Aynı topraklarda yıllar sonra; "kadın gibi yürüme, kadın gibi gülme, kadın gibi konuşma" minvalinde, kadın olmayı bırakın, "kadın gibi" olmanın bile utanç unsuru olduğu aşağılayıcı cümleler normalleşir. Her şeyi "adam gibi" yapmak esastır. Ahlaktan çok ahlaksızlığı benimser hale gelmiş, bunu da kadın bedenine endekslemiş toplumumuzda, kadın-erkek eşitsizliğin örnekleri her geçen yıl çoğalır.
ANLIYOR MUSUN. . .
Zaman buldukça uğra
Tek neşem bu benim
Beklemek ve bulmakla yaşadığım
Dili tutulmuş bu şaşkın sevinç.
Eşyalar geri çekiliyor sen gelince
Bir ayrıntı gibi içinde kaybolduğum
Sığ ilişkileri günlerin
Sayfa 62 - Kırmızı kedi
Örneğin beni ele alalım... Ben nasıl yaşadım sanki? Aklıma geldikçe utanıyorum. Hayatı hep ucundan, köşesinden yaşadım... Acım bana aitti, ama neşem çalıntıydı...
Sayfa 553 - Yakov dayıKitabı okudu
