Bayram ziyareti
Geçen bayram hiç adetim olmamakla birlikte tanımadığım insanların bayram ziyaretine gittik kuzenlerle -gitmez olaydık 😅- Bizimkilerle bayramlaştıktan sonra boş boş oturuyorduk ha bide Ecrin sürekli fotoğrafımı çekiyordu, Sena'ya en sevdiği (!) şarkıyı açmıştım bende 😄 eğleniyordum. Sonra benim kardeşim -Allah belasını vermesin- geldi dedi ki:
Gerçek Tedbir Budur
Hepimiz çocuklarımızdan şikâyet ederiz. Hatta böyle giderse herkes şikâyetçi görünüyor. Fakat hiçbirimiz kendi hatalarına bakmaz. “Zamane çocuğu” der geçer. “Zamane çocuğu” ne demekse öyle garip bir ucubedir ki, yapılan gayri meşru işleri bile meşrulaştırmaktadır. Hacı hoca bile çocuğunun işlediği haramlar karşısında “Ne yapalım zamane çocuğu”
Bazen uyumak istersin..
Tatilin keyfi olur, sürersin..
O hiç bana uğramıyor.
Bir gün, uyuyacağım.
Bugünlerde tek hayalini kurduğum şey bu.
Bu bir nimet. Öyle demeyin:)
Bundan sonra daha da nimet olur artık.
Arık açılır, otlar temizlenir. Baharın edebiyatı güzeldir tabi. Ama bizde her yeri ot sardı hadi bir temizlik. Temizlik, sadece ev midir ki, bizim köyde, avludur da, hatta sana ait yol bile temizlenir. Temizlemezsen yüzüne cemkirir herkes. Pis damgası yersin:))
Sahiplenmek, olduğun yeri önce temizlikle başlar kabul edin. İnsan sahiplenmeyince düzeltmez, yoluna koymaz, adam etmez.
İyice uzayan otlar yeşilken dokunulmaz, yolunmaz, incitilmez. Yazın sararıp, solucak belli sıcaktan, onları temizleriz. Dikenler falan. Aman çocuklar incinmesin, hayvanlar.
Fidanlar dikilir.
Her sene yeri hazırlanır bir ağacın. Hangisi eksik mesela bu sene zeytin diktik. Yoktu.
Kuşlar yer duacımız olur denir. Onun ne canı var sanki.
Köylü evet cahildir, ama köylü bir de böyledir. Emek verilir, cümle mahluk düşünülür. Ekmeği kediler yesin diye minik minik doğrar babam. Sütü önce onlara verir. Kedilerime dokunmayın der. Her canlının bir yeri vardır. Yok olunca, nerde diye ararsın. Ararım, babam kedilere verdin mi yemeğini, Aman unutma sakın onları kızım der. Unutmam bende.
Merhamet en yakışan şeydir insana. Bu önce ailede öğrenilir. Yaşayarak, ezberleyerek değil.
Bir uyusam hayali, yine gelecek haftaya kaldı. Olsun:d
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
Ait olmadığıma isyanım durdu
Huzuru aramayı bıraktım havası ağır gelen Otogarlarda bıraktığım izmaritlerle veda ettim sanki bazı duygularla
Uçsuz bucaksız bı yalnızlık benimkisi sonu karanlık şehir ışıkları aydınlatamıyor
Nerde bir su birikintisi bulsa ev yapmış insanlar yuva kurmuş hayvanlar
Şimdi söyle ben evimi nereye kurayım
Ait hissetmedigim hani çatıya evim derim sahi ev neydi
Öyle büyük ki içimdeki boşluk uzaya bile sığmam ben
Sanırım kafamdakileri bı çuvala koyup hayata ve akışa kapılmam zamanı geldi
Şarkı türkü söylüyordu ayaklarım
Ayaklarım ne zaman bağımsızlığını ilan etmişti de,
uzak bir bir ülke olmuştu benden ?
Beynimde bir kibrit çaktılar ülkeler tutuştu.....
Yürüdüğü yollardan bana geri dönen ,
ayaklarımla teperek söndürdüm.
Dört yol ağzında durdum,
dördününde ağzına tükürdüm.
Dört yol ağzında, çevirme yaptım