10.BÖLÜM KÜÇÜK ÇOCUKDAN BÜYÜK İŞLER
Parçacıdan eve gelene kadar kornayı vikk vikk diye öttürerek eve yaklaştım
Arkadaşlarım misket oynuyor beni görünce yanıma geldiler o ne bune diye herkes bir soru soruyor bisiklete parça aldığımı be tamir edeceğimi söyledim
Sonra eve geçtim artık bisikletimi tamir etmem gerekiyordu
Babamın takım taklavatlarını hazırladım başladım bisikletin
30 Dakika
Adger alen PO anısına.......
Aslında nasıl başlanır bilemedim,uzun zamandır yaptığım görevde emekliye ayrılmak üzereyim.Yoruldum artık, İnsanlarla uğraşmak çok yıprattı belkide,sürekli ölüm,kavga,savaş görmek.Neyseki bu alacağım son iş artık.Neredeyse gelmek üzereyim,ekipten yardımcım Ali telefonla gerekli malûmatı verdi.Bazen bu çocuğun işine
Yaşanmış Hikaye
~~~1990~~~’LI YILLARDAN BU GÜN’E YAŞANMIŞ DOLU DOLU DUYGULAR .
1.BÖLÜM
EV’E ATEŞ DÜŞTÜ!
1986 doğumluyum .
Yıl 1990-1992 o dönemlerde daha yeni yeni çevresini görmeye başlamış neyin ne olduğunu öğrenen anne,baba,iki abla ,bir abisi olan bir çocuk .
-Baba yurt dışında gurbette para kazanıp ailesini kimseye muhtaç etmemek
Bir gün atölyeden çıktım eve gideceğim,
ev de biraz uzak taksi tuttum.
Taksici koymuş Ahmet’in kasetini
bir parça bitiyor, bir daha sarıyor.
Ben arkada heyecandan ölüyorum.
Mutluyum böyle nasıl, kendimden geçmiş
vaziyetteyim.
Taksici, 'Abi kusura bakma kafanı şişirdim',
yok dedim estağfurullah, rahat ol çal.
'Yav' dedi, 'Şerefsiz amma güzel
Bir yaz günü, temmuz ayıydı, sol yanımda oturan göbekli bir adamla ülkeler arası bir otobüste yolculuk ediyordum. Sağ elini benim olduğum koltuğun üstüne koymuştu, bende biraz camdan dışarıyı seyredeyim dedim. Başımı tam çevirdim, burnum tam bir dik açıyla uzattığı elinin koltuk hizasına geldi. Giydiği beyaz tişörtü terden sarımsı bir hal almıştı,