Eylül 2013, yarım bıraktığım roman çalışmamdan bir kesit!
🍂
- Çoğu kere sessizliğime aldanır dünya
Oysa kirpiğimin ucunda sallanır dünya
Çekip gidenler, gidince çekerler! dedi yutkunarak. Terk edilişlerine bir yenisinin daha eklendiğini anlamanın hüznüyle boşluğa bakındı Kerem. Firakın mayasıyla yoğrulmuş bir hicranın içinde buldu kendini. Şuan ki hali geçmişin o ebruli dünyasından çok başkaydı. Perdesi kapalı bir pencereye serenat okumanın beyhudeliği yüklenmişti duygularına. Yağmursuz mevsimlerin kuraklığı okunuyordu, her çizgisi ayrı bir imtihanın hatırası olan yüzünden. Sıcaklığını yitirmiş bir telaşın fanusundan çıkarak, şehadet parmağına konan kelebeği süzmeye koyuldu yaralı bir tebessüm eşliğinde.
"Senin ömrün bir günlük imiş. Eğer öyleyse, sen ne dünün ıstırabını ne yarının kaygısını taşımıyorsun demektir. Çok bahtiyarsın ama farkında değilsin."
Sarmaşık gibi ruhuna dolanan melâlin etkisiyle: "Nerdesin efsunum?" diyordu kelebeğin gidişine bakarken.
Nasıl bir müptela ki gözlerin
Arz'dan Berzah'a gezdirir beni
Varlığım kalmadı hasretinden
Bir kelebeğe dahi ezdirir beni
Vurgun yemiş gemiler yüzüyordu Kerem'in gözyaşlarında.
(
Yıldırım Kerem Çambel)
Anne …04.27
Gece yarısı içinize çöken derdinizi karanlığa saklayıp uyuyamıyorsunuz .
- yine sensizliği saklayamadığım ve o acının içinde hala 4 yaşında kalmış bir kız çocuğu olarak gördüm kendimi .
Tek hatırladığım ambulansa el sallayan bir kız vardı . Uğurlar olsun mu diyordu yoksa gelmeni bekleyeceğim mi diyordu bilmiyorum .
Ama gelmedi annem ve
Bir zamanlar sıkı giyin üşütme hasta olma kendine dikkat et geç uyuma hadi uyuyalım aç şu telefonu nerdesin sen meraktan öldüm sigarayı az iç yemeğini düzgün ye seni sevdiğimi sakın unutma bana vakit ayır seni seviyorum hayallerim var diyen birileri vardı nerde şimdi onlar?
Mirinê tu li kuyî jiyane ez kuştim
Ölüm nerdesin yaşam beni öldürdü
Alıntı
Beni sana hapsettin
Dönülmez uzaklarda
Kaderime terkettin
Nerdesin? 🥀
Söyle ay doğmadan düşmesin yaş gözüme,
Şimdi sen nerdesin ben nerde?..
Bu gece dağ başları kadar yalnızım
Çiçekler damlıyor gecenin parmaklarından
Dudaklarımda eski bir mektep türküsü
Karanlıkta sana doğru uzanmış ellerim
Gözlerim gözlerini arıyor durmadan
Nerdesin?
/ Atilla İlhan
🎨 Melankoli – Constance Marie Charpentier (1801)
Ümit Yaşar Oğuzcan/Bekleyenler İçin
Bir ayak sesi duymayayım
kapıya koşuyorum
gelen sen misin diye
bir sarı saç görmeyeyim
yüreğim burkuluyor
ağlamaklı oluyorum
her şey bana seni hatırlatıyor
gökyüzüne baksam
Rüyamda gördüm seni, senelerdir beklerim.
Sesini yüzünü geçtim, ben gönlünü özlerim.
Bazen seni yanımda hissederim.
Sen kırıldığında sanki ben dilimlenirim.
Gözünden yaş düşse,
Irmak olup çağlamak isterim.
Nerdesin bilmem ama bir gönül yakınlığında seni sezerim.
Göremediğim yüzün, duymadığım sesin.
Bazen düşündüm acaba ben divane miyim?
Bir cevapta gelmez sorularıma,
Her gördüğüm de seni ararım,
Her gün toprağa yeni bir ümit tohumu ekerim.
Ben Rahman'dan bir dost gönül isterim.
Arkadaş ne ülkeye denk geldik... kimse şurayı elele verip yaşanılır bir yer yapalım demiyor...ya ne diyorlar;
- Mehdi gelecek a sabredin
- mesih gelecek dertler bitecek
- Reis halledecek az sabredin
- sarı saçlı mavi gözlüm nerdesin?
- hoca gelecek halledecek
- bizim şıh tek çare
- Asena geliyor açılın
- Dolar şişti patlayacak az sabredin borçlar sıfıra inecek
- Yapay zeka gelecek kıpraşmayın
- foton kuşağı gelecek
- hepsi boş uğraşmayın yakında kıyamet kopacak zaten
Whatsappıma takılanlar.
"Helalim nerdesin çık gel.." de diyemem. Daha vakti zamanı var okul okuycaz.😅
İçimde bir hüzün kaplar oldu
Artık sabah olmuyor sen yoksan,
Gece olur sen yine yoksun
Yastığın boş kalmış .!
Sen yoksun,
Sensiz geçen kaç bahar oldu
Nerdesin sen .!
Kaç gece oldu bekleyeli.
#Dejavu