nefretim nefretim nerdesin
gece
bir tabut gibi çöker omuzlarıma
bir ölünün iç çekmesi olur rüzgar
hüzünle düşünürüm uzaktaki bir evi
yıldızlar sayılmaz: hasret uzakta
hasreti bir ben bilirim
bir de gecenin gözlerindeki baykuş
baykuş kötü kuş baykuş çirkin kuş
onu hüznümle güzelleştiririm. hüznümle
süsler. bir damın üstüne oturturum
süsler. Damımın üstüne
kural tanımayan sevgim benim
aykırım fizikötem doğaüstüm yanlışlığım
aşkım, sevgili yanılgım benim başyargıcım
nefretim nefretim nerdesin
kalbim
bir gün elbette sana hükmedeceğim
Eh, o zamanlarda cep telefonu yok. Gençlerin "Nerdesin aşkım! Burdayım aşkım" diyecek halleri yok. Açıyorlar "En Güzel Aşk Mektupları" kitabını, seçiyorlar bir mektup, döşeniyorlar. Ya! Böyle bir kitap vardı. Unutulmuştur.
Sayfa 136Kitabı okudu
“Keşke aşık olacağımız adamı kendimiz seçebilseydik. Ama gönül dediğimiz şerefsiz , serbest stil takılıyor , güvenli olanı değil , kıçı başı ayrı oynayanı seviyordu.”
