ANLAMLI TÜRKÜLERİ...
“Neşeli olduğunda ‘Kesik çayır biçilir mi?’,
Hüzünlü halinde ‘Karadır bahtım kara’,
Sevdiklerine hasret duyduğunda ‘Neredesin sen?’,
Aşk acısı çektiğinde ‘Evvelim sen oldun’,
Pişmanlıktan için için kavrulduğunda ‘Kendim ettim kendim buldum’,
Ayrılık acısıyla sınandığında ‘Yazımı kışa çevirdin Leylam’,
Dünya dertleri seni bunalttığında ‘Ah bu yalan dünya!’,
Büyüklerine dinlemeyip kafana göre hata üstüne hata yaptığında, başına dert sardığında ‘Cahildim dünyanın rengine kandım’,
İnsanlar dilleriyle seni yaraladığında ‘Usandım bu canımdan aman aman’,
Mazinin güzelliklerini hatırladığında ‘Zahidem kurbanın ne olacak halim..” diye hayıflandığımız..
..Kısacası her türküsü duygularımızın karşılığı olan, kendimizden közler, izler bulduğumuz bir ozanın hikayesidir.
Bu hikaye, başı Garip sonu Garip bir ömür yolu hikayesidir...”
SİNAN YAĞMUR
Sayfa 173Kitabı okudu
Sabah Namazı Zinciri 25
Yardımlaşacağız Twitter üzerinden değil. Aile fertleri veya apartman sakinleri olarak birbirimize yardım edeceğiz. Komşunun lambasına bakıp yanmadıysa telefonunu çaldıracağız.
Emr-i bi l-maruf ve nehy-i ani l-münker için.
Ömer bin Hattab radıyallahu anh, bir delikanlıyı sabah namazında görmemiş. Hasta olduğunu haber vermişler. Namazdan çıkanlar, çocuğun evinden geçerken Ömer seni sordu demişler. Çocuk gelmiş ve Beni mi aradınız? demiş. Ömer radıyallahu anh, Neredesin sen? diye sorunca, Çok hastayım
demiş. Allah seni çağırdı, hastaydın gelmedin; ama Ömer çağırınca geldin! demiş Ömer radıyallahu anh. Aynı Ömer, biliyorsunuz, şehadetinden önce yaralı şekilde üç gün yattı. Bir sahabi, sabah namazına kaldırmak için üçüncü gün geldiğinde, Ömer! Sabah namazı vakti! dediğinde dönüp ona demiş ki: Namazı olmayanın Müslümanlığı mı olur! Meğer kılmış bile. Kan akıyordu bağırsaklarından.
GÜN SABAH İLE BAŞLAR
Nureddin Yıldız
Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var. Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmış olmalısın. Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi? Öyleyse ayrılmadık. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Mutlu bir hayatı gözümün önüne getirmeye çalıştığımda canlandırdığım resim çocukluğumdan beri değişmiş sayılmaz - etrafı çiçekler ve ağaçlarla dolu bir ev, yakınlarda bir ırmak, içi kitaplarla dolu bir oda ve o evde beni seven bir kişi, hepsi bu kadar.
Sayfa 207Kitabı okudu
Bu sayfaları okurken eridim
Tanrı senden vazgeçmemi istemiş olsa, beni ben olarak yaratmazdı.
Bir an göz göze geldiler. Eileen elini yanağına bastırdı, yüzü kızarmıştı. Arkadaşlığımızdan vazgeçmiyorsun yani, dedi.
Dünyaları da verseler vazgeçmem.
Sayfa 155Kitabı yarım bıraktı
Sessiz karanlık odanın içinde soğuğun pençesine düşmek üzere olan kalbim uzay boşluğundaki bir göktaşını andırıyor. Öylesine sert ve tek yöne giden bir taş adeta. Neredesin durakları kaçırdım önümü göremiyorum.
Je ne sais pas où tu es, mais viens, mes yeux te cherchent...
""Neredesin bilmiyorum ama gel gözlerim seni arıyor...""
Neredesin Sevgilim?
Okyanuslar ötesinde ağlayışlarımı duyuyor musun?
Sabrımın büyüklüğünü biliyor musun?
Sayfa 59 - Kafekültür Y.Kitabı okudu
Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?
Datlı dillim güler yüzlüm
Ey ceylan gözlüm,
Göynüm hep seni arıyor
Neredesin sen?
Sayfa 81 - April, Neşet ErtaşKitabı okudu
