Kartallar uçar mı bir harâbeden Köprülerden benim yarim geçer mi Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem Taşırsın yeryüzüne ebedi tohumları Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum Avuçlayıp öpüyorum kumları Bir kara delikten bakarken hayat Meydan okuyanlar kim bu serâba Söyle bana hindiba Sen nasıl bu kadar ceylan koşması Sen nasıl bu kadar yollar
Öyküleriyle Gittiler Yine
Öyküleriyle gittiler onlar, şiirleriyle,
Şarkılarla türkülerle gittiler, düşünceleriyle.
“Nereye uçar turnalar?” diye sordu biri.
Yandı “küçük bir pervane” gibi bir diğeri.
Önce gözleri yandı bu kentin, bu ülkenin,
Göremez oldular görülmesi gerekenleri.
Ölümler alkışlandı, sıradan sayıldı.
Sonra kulakları yandı bu kentin, bu ülkenin,
Duyulmaz
Eksilmesin dudağından gülüşün eksilse yaşamından güneş
Yüzün kararmasın gecede, gülümse düşlerinde yine
Nereye uçar turnalar, nereye gider gökyüzü..........
Sen yıkıldın altında göğün, yandın küçük bir pervane gibi
Kim götürdü bakışından ışığı, kim aldı gözlerinden onu
Kadehlerden yüreğine boşalan acı bir umutsuzluk o mu
Kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli
Kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri
Kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli
Kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri
Nereye Uçar Turnalar
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yarim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedi tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir kara delikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar