"ne acayip er ya da geç öleceğini, hatta bunun belki hemen yarın olabileceğini bilerek, yine de yoktan sebepler uğruna incitmek birilerini. Güneşin bereketine yüz çevirip sıkı sıkı kapamak perdeleri. Bir koltuğa çakılmak, yarın hatırlamayacağın bir kedere saplanmak ya da.
Ne acayip unutmak, tabiatıyla kimsesiz olduğunu dünyada. Ve sanki
Nermin Yıldırım - Ne Acayip
Uzun suskunlukların getirdiği büyük patlamalar ne acayip. Düdüklü tencereler ne saçma ve Allah’ım, insanlar ne kadar yalnız. Nasıl da korkunç bir şey bu yalnızlığımız. Ya da belki yalnız olduğuna inanmış koca bir kalabalığız.
İnsan kalbi acayip, ne çabuk ısınıyor, Çabuk ısınıyor, çabuk kırılıyor... Ama soğuması için epey zaman gerekiyor, tamiriyse mümkün mü bilemiyorum.
"Ne acayip doğarken ağlayışımız ve ölürken gülümsemeye çalışmamız mahcup bir özür gibi."
Nermin YILDIRIM
Yaşamak, altı üstü bir ömürdür
Nermin Yıldırım
"Ne acayip doğarken ağlayışımız ve ölürken gülümsemeye çalışmamız mahcup bir özür gibi."
Nermin Yıldırım
Kimse bilmiyor sanki herkesin bildiğini. Bir sonu yokmuş gibi kıra döke yaşanıyor bütün ömürler.
Ne acayip.