ey insan
kimbilir hangi son yakışır sana...
Sayfa 43 - PİYA
Bütün vurgunlara inat külrengi akşamlarda da yaşadı
Hünerliydiler, vurulup da ölmeyen aşklar gibiydiler..
Sayfa 38 - PİYA
Oturmuş ağlamışsın, solgun güller düşmüş ardına
İstemişsin, su bile saklamamış seni.. neylersin
Durmuşsun öyle akşamüstleri kadar tenha
Sayfa 35 - PİYA
Gidiyorum ardımda yaralı bir kent uğultusu
Sırtımı döndüğüm yere yağmur yağıyor..
Sayfa 33 - PİYA
Her mektup kalbinde bin selam taşır, çocukken öğrendik.
Sayfa 31 - PİYA
Üşür eşik altlarına sığınan yoksulluk
Kimseye sormaz adresini kaybeden mektup
Üzülür saksıda çiçek, gökte incelen ay
Eski merhabalar iki el uzak kalınca
Dostun selamı yırtık bir fistan gibi mahçup kalır
Sayfa 29 - PİYA
Artık dilinde celladını taşıyor her insan
Sayfa 22 - PİYA
Eski bir medeniyet gibi bakıp
Latin harfleriyle veda etti
Yaşlandı ve kalbini alıp sabaha gitti
Şimdi ellerim kadar uzak bana
Adı mayıs'tı..
Sayfa 21 - PİYA
İnsan boğulduğu nehri neden sever
Sayfa 21 - PİYA
Içimde gidenlere ait bir boşluk büyüyor
Noktasını yitirmiş ünlem gibi
Duruyorum hayata karşı
Rüzgârda üşüyen gül
Peşimsıra uzunhava
Pasaportsuzum
Sayfa 14 - PİYA