Allâh’a dayandım! diye sen çıkma yataktan. Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan! Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu; Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu? Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid: Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid. Âlemde ’tevekkül’ demek olsaydı ’atâlet’, Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet? Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi; Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
Atatürk Kültür Merkezi Yayınları
Reklam
Sussam fayda etmiyor, Kelimeler yetmiyor. Rabbim Sen’den niyazım, Nesl-i Kur’an muradım
Nesl-i Kur’an İçin Koş
Dünya bir cevizdir içi boş, Ona kanıp aldanmak nahoş. Hakk’a kul olabilmek ne hoş, Nesl-i Kur’an için durma, koş!
“‘Allah’a dayandım!’ diye sen çıkma yataktan... Mânâyı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan! Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu; Nereden bulacaktın o zaman eldeki yurdu? Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid: Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid. Âlemde ‘tevekkül’ demek olsaydı ‘atâlet’; Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet? Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi; Kur’an duramaz, nezd-i ilâhîye dönerdi.” “Çalış dedikçe şeriat, çalışmadın durdun Onun hesabına birçok hurafe uydurdun Sonunda bir de ‘tevekkül’ sokuşturup araya Zavallı dini çevirdin onunla maskaraya!” #mehmetakifersoy
Sayfa 313
“Allah’a dayandım!” diye sen çıkma yataktan... Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan! Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu; Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu? Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid: Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid. Âlemde “tevekkül” demek olsaydı “atâlet”, Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet? Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi; Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
Reklam
“Allah’a dayandım!” diye sen çıkma yataktan... Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan! Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu; Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu? Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid: Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid. Âlemde “tevekkül” demek olsaydı “atâlet”, Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet? Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi; Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
Sussam fayda etmiyor, kelimeler yetmiyor. Rabbim Sen’den niyazım, nesl-i Kur’an muradım.
Çanakkale
İşte bu nesl-i Kur’an, Biliyor ne demek vatan, Yerleşmiş yüreğe hakiki iman, Bedir yeniden sahneleniyor sanki inan.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Aşk ile...
Behey gafil Hakk'i bulmak dilersen İptida alem-el Kuran'ı farket Cemale müşerrefolmak dilersen Varıp bir mürşide irfanı farket. Mürşitlik Muhammed Ali'ye ilhak Yalandır gayrisi inanma mutlak Her kişiye mürşid deme ey ahmak Mürşitlik bir haldir nişanı farket Dört kapı, kırk makam. onyedi erk!in Ben mürşidim diyen eylesin beyan Yedi farzı dört sünneti tam kılan Dinle bir kamilden furkanı farket Bağışla suçumu Zeynel Abaya İmam Bakir Ca'fer ehl-ı nüm!iya Dehi Kazım Musa hub-ul Rızaya Devran-• imam ol etkıya'ya Rahimsin ya İlahi ya İlahi Utandırma yarın ruyi siyahi Bağışla Taki Nlikl pür safiyaya Askeri Mehdi yi sahip livaya Bağışla cürmümü al-i aba'ya Niyazı Hurremin ol Kibriyaya Rahimsin ya İlahiya İlahi Utandırma yarın rOyi siyahi -2- -3- .ı Sulpden sulbe indi huccetül bürhan Bektaşi Veli'de gösterdi nişan Yed üllah babında buyurdu suphan Kutbill i:\lem olan cananı farket Yetir biatını sulbü tabire Açma esrarını kavmi zahire Eğer muhip isen tapma secere Vehçi vechutıahta ademi farket Kimin hakkında indi levlake-levlak Hak buyurdu lemna-helaktül-efüik Muhammed Ali'den gelen nesl-i pak Muhammed neslinden insanı farket Der Hurremi budur sözün tamamı Arif olan bilir vaktin imamı Hatmetmek istersen kudret kelamı Men--arefden seb'el mesani farket Sulbi tabir : Temiz soy-levlake levlik-Lemna helaktül eftak : "Sen olmasan. sen olmasan ben gökleri yaratmazdım" hadis..- Sulbden Sulbe : Kuşaktan kuşağa­ Erkan : Yol -İptida : Önce Alemel Kuran : Evrenin kitabı
Reklam
“Allah’a dayandım!” diye sen çıkma yataktan... Ma’nâ-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nâdan! Ecdâdını, zannetme, asırlarca uyurdu; Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu? Üç kıt’ada, yer yer, kanayan izleri şâhid: Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücâhid. Âlemde “tevekkül” demek olsaydı “atâlet”, Mîrâs-ı diyânetle yaşar mıydı bu millet? Çoktan kürenin meş’al-i tevhîdi sönerdi; Kur’an duramaz, nezd-i İlâhî’ye dönerdi.
Azimden Sonra Tevekkül
– “Allâh’a dayanmak mı? Asırlarca dayandık! Düştükse bu hüsrâna, onun nârına yandık! Yetmez mi çocukluktaki efsâneye hürmet? Hâlâ mı reşîd olmadı, hâlâ mı bu ümmet? Dersen ki: Ufuklarda bir aydınlık uyansın; Mâzîye ateş vermeli, baştan başa yansın! Şaşkınlık olur köhne telâkkileri ihyâ; Şeydâ-yı terâkkî, koşuyor baksana dünyâ. Elverdi masal
Sussam fayda etmiyor, Kelimeler yetmiyor, Rabbim Sen’den niyazım, Nesl-i Kur’an muradım.
Kutlu YayıneviKitabı okudu
Resim